Ongedurig stond Romy voor het raam van haar woonkamer. Het huis was aan kant, er was voldoende drank in huis en er waren lekkere hapjes. Het bed had schone lakens en ze had in de keuken alvast een vaas klaarstaan. Voor het geval dát. En uiteraard had ze haar spannendste lingerie uitgezocht. Hij kon elk moment komen, Erik, de man van haar dromen. Ze had wekenlang naar dit moment uitgekeken. Wekenlang van glimlachjes en steelse blikken. Het had een tijdje geduurd voor ze elkaar hadden aangesproken maar uiteindelijk gebeurde dat toch. Bij het koffieapparaat op kantoor, waar anders?
Hun gesprekken gingen eerst over de gebruikelijke ditjes en datjes. Het weer, de files op de weg, een programma op de televisie. Maar gaandeweg slopen er prikkelende opmerkingen in die bij haar een onverwachte en gevoelige snaar raakten. Een prettig gevoel en ze merkte op dat hij in haar dagdromen een steeds prominentere rol ging spelen. Hoe heerlijk zou het zijn als ….
De auto die voor haar huis stopte rukte haar weg uit haar overdenkingen en haar hart sloeg wat slagen extra toen hij uit de auto stapte en met een grote bos bloemen op haar voordeur afkwam. Nog voor hij kon aanbellen had ze de deur al geopend. Ze voelde zijn armen om zich heen, zijn lippen op de hare en haar lichaam reageerde hunkerend. Ze wilde hem helemaal, en liefst nu meteen. En nu hij zo dicht bij haar stond voelde ze hoe hard hij ook naar haar verlangde. De spanning was bijna ondraaglijk toen ze samen op de bank terecht kwamen. Een kort moment dwaalden zijn ogen om zich heen.
Hij keek naar de klok. Het was exact acht uur en precies op dat moment hoorde hij het belsignaal van zijn telefoon. Hij nam op. Het was niet Romy’s gewoonte om gesprekken af te luisteren, maar hij zat nu eenmaal naast haar op de bank. En toen hoorde ze hem zeggen: ‘Sorry lieverd, het overwerken duurt wat langer vandaag.’
(c) 2018 Hans van Gemert
Afbeelding: Pixabay
