Het kunstwerk
Het begon allemaal in de kroeg, zoals bekend één van de beste plekken om goede ideeën te krijgen. Bovendien een ideale plek om je hersenspinsels meteen op bruikbaarheid te toetsen, en dus stak Jantje van wal. Eerlijk gezegd, er viel wel even een diepe stilte. Dit idee moest eerst voorzichtig geproefd worden en onzeker over de smaak ervan keken de café-bezoekers elkaar enige momenten verbaasd aan.
En toen verscheen het eerste glimlachje. En toen nog eentje. Er zat iets in, beslist. En zoals dat gaat met uitstekende ideeën, iedereen begon zich met de uitwerking te bemoeien. De kroeg bleek gevuld met louter specialisten. De afmetingen, het gewenste materiaal. En natuurlijk de kleuren. Moest de uitwerking modern of toch traditioneel?
Bovendien, ééntje is ook zo saai. Waarom niet meteen twéé exemplaren? Gewoon voor de gezelligheid en het gezelschap. Er werd geknikt. Ook daar zal beslist wat in.
En dan de locatie. Nu het enthousiasme er eenmaal was bleken tal van voortuinen uitermate geschikt te worden bevonden om het tweetal een plaatsje te geven. Vooral en toevalligerwijs dan de eigen voortuinen, want bij de gedachte dat de tuin van een ánder uitverkoren zou worden vervulde de bezoekers met afgrijzen.
