Het Valentijnscadeau van oom Frits
Elk jaar als de 14e februari nadert krijgt tante Coby weer die kriebel in haar gemoed. Het is alweer een paar jaartjes geleden, maar de datum staat hen beide helder voor ogen. Voor tante in dromerige rozenletters, voor oom zaten er wat doornige kantjes aan die dag.
Gewapend met rode rozen en bonbons was oom Frits die dag in de tuin op tante afgesneld.
‘O, lieveling, Valentijn van me’, riep oom Frits uit, en meer van dat soort passende teksten. Daarbij was hij passend op één knie neergedaald. Iets te voortvarend, en zonder een goede landingsplaats te kiezen. Zijn knie vond geen stabiel rustpunt in de modderige tuingrond en schoof opzij. Krampachtig probeerde oom te redden wat er te redden viel. Niet veel. Languit in de modder kon hij nog net zijn cadeaus schoon aan de verraste tante Coby aanbieden.
Tante Coby wellicht ook. XD