Naar de vrije verte
Langzaam ging de zon onder over het oude stadje, het grote paleis en de kathedraal werden door de verdwijnende zonnestralen het langst in een gouden gloed gezet. De eerste heldere sterren namen hun plaats aan het hemelgewelf in.
Het was een feestelijke dag met een feestelijke avond. In het paleis werd de achttiende verjaardag van de prinses uitbundig gevierd, bezoekers vanuit het hele land hadden hun opwachting gemaakt en er waren koningen en prinsen uit naburige landen gekomen. Er was voor de toegestroomde hoge gasten een fantastisch feestprogramma in elkaar gezet. De muziek en de drank stroomden vrolijk door de paleiszalen. Iedereen gelukkig, iedereen blij. Iedereen? Nee.
De prinses zelf leek er allemaal wat minder van te genieten. Bij elke nieuwe bezoeker sprong prinses Femina met een verwachtingsvolle blik overeind om daarna teleurgesteld terug te zinken in de prinsessentroon.
