De bel gaat en oom Frits doet de deur open. Er staat een jongeman op de stoep.

‘Hallo, ik ben Kareltje’, en hij kijkt de gang in, ‘ik zou graag tante Coby eens willen spreken.’

Gastvrij als oom en tante zijn zitten ze al snel alle drie achter een flinke kop koffie. Mét koekje, natuurlijk.

Al gauw komt het gesprek op Valentijnsdag, blijkbaar wil de jongeman daar iets over weten. Oom krijgt een kleur, hij droomt nog vaak over het modderfiguur van enkele jaren geleden.

Loading full article...

Ha Hans, jij bent efficiënt bezig, een combinatie van januari en februari. Leuk samengebracht en leuk beschreven.
kon Kareltje daar wat mee??
Dat hoop ik maar voor Kareltje :-)
Mmm, dan moet ik nog even gaan kijken wie Kareltje is en wat er destijds is gebeurd maar dat doe ik met plezier hoor! ;-)
Even op 'kareltje' klikken dan kom je op het verhaal van Peterdenharder :-)
Ja dat is ware liefde!
Ook zónder bonbons :-)
Wat een slimme manier 'gewoon' je wensen binnen te hengelen...et hoort erbij ;-) wahahahah
Ja, dat pakte tante handig aan :-)
En zo hoort het ook!
Ik denk dat oom het ook wel gehoord heeft :-)
Wat een lieve mensen toch ;-) Lees hier het vervolg: https://yoo.rs/peterdenharder/blog/de-wijsheid-van-tante-coby-1517312625.html?Ysid=89215
Steeds weer genieten van dit soort verhaaltjes en het aanvullen op Kareltje zijn avonturen ;)
Ik geniet er ook van :-)
Ja, ze blijven leuk... die duo ;)
Het zijn mijn favoriete familieleden :-)
Aaaahhhhhh, tante Coby laat zich van haar liefste kant zien. :-)
Gelukkig heeft ze die toch :-)
Hoewel, die laatste zin voelt toch ook een beetje als een opdracht voor oom Frits :-)
Ook weer zalig gevlochten! Hahahaha!