Toen ik mijn fiets stalde afgelopen dinsdagmiddag bij de boerderij waar een woonvorm voor dementerende ouderen  is, hoorde ik achter me dat er op een ruit geklopt werd.

Ik draaide me om en  mevrouw van  Dollen stond vrolijk zwaaiend mij te begroeten.

Mijn hart maakte een sprongetje.

Wat leuk is dit.

Met een smile van oor tot oor stapte ik de deur binnen van wat vroeger de schuur was van de boerderij.

Loading full article...

Mooi dat ze je herkent. Slim, dat lijstje. Geeft toch weer een beetje houvast.