Hebben muziek akkoorden invloed op menselijke stemmingen?
Consonant akkoorden klinken harmonieus en aangenaam voor westerse oren, terwijl dissonante akkoorden klinken botsen en een gevoel van spanning opwekken. Het is bewezen dat de hoeveelheid klank of dissonantie in een akkoord de stemming van een persoon beïnvloedt, en er zijn enkele studies die aantonen dat zelfs amusante mensen dissonante akkoorden herkennen als "verdrietig" en consonante als "gelukkig" klinkend. Er is geen expliciete muziekkennis nodig om het verschil te herkennen; de mate van dissonantie in een muziekstuk heeft aangetoond biochemische effecten te creëren bij de luisteraar die geassocieerd is met verschillende aangename en onaangename emotionele toestanden.
Consonant en dissonant
Het effect van consonante en dissonante akkoorden op de luisteraar is althans in de westerse muziek erkend sinds de Griekse wiskundige Pythagoras in de 5e eeuw v.Chr. Recent psychologisch onderzoek heeft aangetoond dat zelfs zuigelingen van 4 maanden de voorkeur geven aan dissonante muziek. Wetenschappers zijn echter nog niet zeker of de herkenning een geleerd of inherent kenmerk is, omdat studies over mensen uit niet-westerse culturen verschillende resultaten hebben, en studies over niet-menselijke soorten zoals chimpansees en kuikens zijn ook niet overtuigend.
