Inderdaad, heel verdrietig en het is heel indrukwekkend. Ook al begint het voor ons al een beetje gewoon te worden. Hij is verslaafd, kan er goed afblijven, maar dan moet er geen tegenslag komen. Nu heeft hij een half jaar therapie gehad en mag hij weer naar... Show moreInderdaad, heel verdrietig en het is heel indrukwekkend. Ook al begint het voor ons al een beetje gewoon te worden. Hij is verslaafd, kan er goed afblijven, maar dan moet er geen tegenslag komen. Nu heeft hij een half jaar therapie gehad en mag hij weer naar zijn eigen woning ( een zolderkamertje) en krijgt hij 4 dagen ambulante zorg. Hij trekt zich erg terug, wat zorgen baart, maar waar er niets tegen kunnen doen. Hij is per slot bijna 39 jaar, geen klein kind meer! Maar wat de toekomst brengt? Laten we er het beste van hopen en voor hem bidden.
Mijn zoon is volwassen en door een soort van mindness onderzocht. Deze hebben de diagnose gesteld. Ik vind het vreemd, maar ja, ik kan ook niet vragen op basis van wat ze de diagnose ze hebben gesteld, want mijn zoon is al 38 jaar
ADHD en medicijnen gaan niet samen, er zijn betere dingen dan pillen. Wat wel goed is, dat is iemand met ADHD zijn ongemak in de positieve kant te leren gebruiken. Dan kan het zelfs een voordeel zijn het ADHD.