Heerlijk niks doen...
Op deze officiële niksdag, neem je best even de tijd om jezelf eens even onder de loep te nemen want...
'Niks moet... niksen mag'
Ben jij iemand die zichzelf altijd schuldig voelt als je een dagje niks hebt gedaan? Of kan je ook een dagje heerlijk niksen zonder dat schuldgevoel?
Waarom krijg je vaak het gevoel dat je nutteloos bent wanneer je even niets kan doen? Waarom lijkt het vaak alsof je dan profiteert van tijd die je beter anders zou besteden en liefst op een nuttige manier?
Wat me de afgelopen dagen (tijdens mijn herstel van het coronavirus) enorm opviel, is dat ik toch altijd weer iets wou doen, ook al lukte het me soms amper om uit mijn bed te komen. Ik wou toch nog even een blogje maken of ik wou toch nog even de wasmachine inladen of ik wou toch nog even thee zetten en even wat tekenen,... Het gevoel van helemaal niks doen, daar kon ik niet mee leven. Ik voelde me dan gelijk zo nutteloos.
Gek eigenlijk als je bedenkt dat wanneer we nog baby zijn, we daar helemaal geen probleem mee hebben, we slapen, eten en poepen gewoon en voor de rest lijkt het alsof we helemaal niets moeten.
Ja, ik zeg, "lijkt het ... " want er worden heel wat verwachtingen gesteld door anderen. Je moet groeien en leren en evolueren. Liefst ook volgens een bepaald schema omdat je anders gelijk een stempel krijgt met 'achterstand' of 'te laag' op de normale curve.
Je eigen tempo wordt gewoon genegeerd en een leven vol 'moeten' start van het moment dat je het levenslicht ziet of eigenlijk zelfs al van het moment dat je nog in de baarmoeder groeit. Productief zijn en opgaan in de grote massa van productieve wezens daar wordt naar gestreefd.
Spijtig eigenlijk want vaak wordt hierdoor ook niet naar het lichaam geluisterd, zelfs onze slaap om te recupereren proberen we zelf te beïnvloeden om in het patroon van productiviteit te passen en wanneer dat patroon niet meer van toepassing is, slaan we in paniek.
Als niks moet en niksen mag, zoeken we toch naar een manier om te voldoen aan het grote geheel, gaan we een reden zoeken om... , willen we ons toch nuttig voelen en dus gaan we iets verzinnen om te doen.
Toen ik de afgelopen dagen vooral in mijn bed doorbracht omdat het virus in mijn lichaam ervoor zorgde dat ik doodmoe was zocht ik een reden om in bed te 'mogen' blijven liggen, ik vertelde mezelf dat ik moest rusten om te herstellen dus werd het slapen nuttig en verantwoord. Wanneer ik datzelfde in bed blijven liggen op een ander moment zou doen wanneer ik niet ziek ben, dan is dat lui zijn en onverantwoord volgens mezelf en mijn omgeving.
De vraag die mij nu dus bezighoudt is:
Bestaat 'niks doen' eigenlijk überhaupt wel?
Fijne niksdag...
Loading full article...
Great blog post again.