Heeswijk dinther omgeving: Kildonkse Molen

De geschiedenis van De Kilsdonkse Molen gaat terug tot in de Middeleeuwen. Een oprichtingsakte is tot nu toe niet gevonden. Maar in de scheepsprotocollen van Den Bosch is er een wet van 30 augustus 1433, waarin een deel van het eigendom van "een watermolen met twee wielen, gelegen in de parochie van Dinther op een plaats genaamd Kilsdonck" wordt overgedragen. Dit is het oudst bekende document, waarin de molen expliciet wordt genoemd. De akte laat zien dat de molen al enige tijd bestond.

De Kildonkse Molen ligt in de beekvallei van de rivier De Aa. En de waterafvoer van de Aa is altijd problematisch geweest. Vooral bij Dinther leidde overstroming al snel tot schade aan de gewassen. Om die reden werd al in 1491 vastgesteld dat de molen alleen van oktober tot maart geëxploiteerd kon worden. De rest van het jaar moest het water vrij kunnen stromen.Lange tijd lagen De Kilsdonkse Molen en de Heeswijk-molen in dezelfde hand en werden ze vaak zelfs bediend door dezelfde molenaar. Het verbod om in de zomer met de watermolen te werken had geen ernstige gevolgen voor de boeren en de molenaar.

In 1799 werden de molens verkocht door de heer van Heeswijk en kwamen vervolgens in verschillende handen. Voor Nicolaas Coppens, de nieuwe eigenaar van De Kilsdonkse Molen, werd het een probleem dat hij in de zomer niet mocht malen en vroeg hij al snel toestemming om een ​​windmolen bij de watermolen te bouwen. Deze vergunning werd lang geweigerd. Eindelijk, in 1813, bouwde Coppens zonder toestemming een windmolen. Zowel de maïs- en oliemolen (beide watermolens) als de windmolen waren van hout.In 1840, toen de molens eigendom waren van Cornelis van Aert, brandde het complex af. Van Aert begon meteen met de wederopbouw in 1842. En toen de Kildonkse Molen in 1842 werd herbouwd, staat hij vandaag nog altijd. In het beekdal van de rivier De Aa.