Heimweewandeling: Hauthem Hoegaarden
Hoegaarden een wandeling. Met wie wordt niet vermeld in mijn oude dagboek. We starten aan de St Gorgoniuskerk, de berg af richting Hauthem St Katrine, bij de nieuwe post en de oude brouwerij Loriers links af en dan verder rechts omhoog in een oude, gebetonneerde holle weg. Knoestige Vlierstruiken bevolken zoals gewoonlijk de grachten. Bijna boven vinden we op een akker nog bloeiende resten van de bijzondere akkeronkruiden klaproos en korenbloem. Ook echte kamille is hier van de partij. De geur is van een bedwelmende kwaliteit. Dit is de ‘Haupel’ (Appel?) van mijn jeugd, het onkruid vervloekt door de boeren en mijn vader. Maar voor mij is de geur en de geneeskracht onbetwistbaar. Ik word door de geur 60 jaar terug gekatapulteerd in de tijd. Naar de rand van de graanvelden waar ik tussen de stoppels mijn eigen kleine genoegens beleefde. Een soort de Witte in wonderland.
Nu wandel ik weer even in Hauthem. We kruisen de kasseiberg, onze Col de Tour, de Kauterhof en duiken de volgende holle weg in, hoger en smaller maar nu gebetonneerd. Hier stond 60 jaar geleden wel eens een woonwagen met 'gevaarlijke' Bohemers. De angst en de magie van toen is nu helemaal verdwenen. Boven, uit de holle weg, op een zeer landelijk kruispunt zien we voor ons de huizen van Hauthem, maar achter ons vooral een mooi zicht op Hoegaarden met de dominerende kerk op zijn eigen bergske.
Hauthem St Katrine, het hoogste gehucht van Hoegaarden, waar ik tot mijn twaalfde woonde, mijn echt geboortedorp. Hier zo wandelen met anderen heeft iets bevreemdend, iets intiems. Alsof ik overspel pleeg. Hier ontmoeten 2 Moriskes mekaar. Nog steeds wonen er tantes, ooms en kozijns (neven). Dit schreef ik een aantal jaren geleden, nu blijft er maar één tante meer over. Snel sluip ik, weggedoken in mijn jas, door het dorp. Voorbij de BB handelaar Willy, mijn vroegste onafscheidelijke vriend, voorbij de ‘kabin’ en mijn geboortehuis waar mijn tante nog woont, voorbij de oude mulder Huon, vlakbij en voorbij Taverniers een ruigere maar al lang dode vriend van vroeger, voorbij het laatste huis en winkel van het dorp, waar toen nog een braaf knikkend negertje op de toonbank stond. We wandelen het dorp uit naar de kapel, waar de processie plaats vond. Achter de kapel draaien we een holle weg in. Essen, vlieren en esdoorns brengen ons terug in Hoegaarden. Recht in de Stoopkensstraat met zijn beroemde brouwerij, in mijn jeugd een limonadefabriek. We sluiten af in de brouwerijcafé met een Verboden vrucht of gewoon een Witte van Hoegaarden.
Info kapel
De Sint-Catharinakapel in Hauthem is een mooi, laatgotisch gebouw uit het midden van de 16de eeuw.Later kwam er een klokkentorentje en de sacristie bij. Het schilderij uit de 17e eeuw op het hoofdaltaar, stelt de marteling van Sint-Gorgonius voor. In deze bedevaartkapel kan je de heilige Katharina aanroepen tegen allerlei kwalen zowel van mensen en als van vee.