Help mij…

Opeens was ik Micky kwijt, ik rende het hele huis door op mijn korte pootjes. Nergens een Micky te bekennen. Ik begon te blaffen en toen kwam ook vrouwtje in actie. Wij hoorden een mewww en nog één mewww. Snel ging op het geluid af met vrouwtje op mijn hielen. Ik begon te kwispelen bij het rooster die onder de koelkast zit en ja hoor daar kwam het gemewww vandaan. Vrouwtje helemaal in paniek joh, dat was echt niet grappig meer. Kruipend op de vloer probeerde ze Micky te lokken naar een hoekje onder de keukenplint.

Eindelijk had ze hem er dan uit. Arme Micky zat helemaal onder het stof maar was niet ontdaan, want met dezelfde gang wilde hij er weer onder stappen. Daar heb ik mooi even een blafje voor gestoken, ja kom op zeg! Je kan ook te ver gaan hoor. Denk een beetje om ons vrouwmens ja!

Vrouwtje ging gelijk hulptroepen inroepen om alles dicht te maken onder de keuken.

Het feit wilde dat Micky nu bij mij in bed moest slapen vannacht. Ik vond het allemaal eerst nog wel leuk hoor, samen nog even spelen op bed. Na zo’n uurtje ofzo werd ik toch wel moe en ging tegen vrouwtje aan liggen, alleen Micky bleef maar aan de gang. Ja, zo deden wij natuurlijk geen oog dicht die nacht. Net toen ik weer bijna in slaap dacht te vallen, kreeg ik me daar toch een geur in mijn neus. Ik werd er acuut beroerd van. Arrejakkes, wat een stank zeg. Mijn neus drukte ik wat dichter tegen vrouwtjes knieholte aan, in de hoop dat de stank minder zou worden. Ik kan je vertellen dat ik nooit zo erg stink hoor. Tjonge jonge en dat uit zo’n klein beestje, zou dat wel normaal zijn?