Teken zijn heel erg vervelend. En gebeurt heel snel als je in het bos ben met je huisdier. Het kan erge dingen veroorzaken waardoor het beestje ziek wordt. Controleer je hond goed als je dagen bij het bos bent geweest. Hieronder wat informatie.
1. Tekenbeet
Bij een tekenbeet kan de teek zelf nog zichtbaar zijn, maar dit hoeft niet altijd zo te zijn. De teek kan zich namelijk van de huid los gelaten hebben en zich van het dier hebben laten vallen.
Een tekenbeet is niet pijnlijk, maar kan eventueel wel wat jeuk geven. Daarnaast kan op de plaats waar een teek gebeten heeft ook wat roodheid of een bultje op de huid aanwezig zijn. Wanneer een dier door heel veel teken gebeten wordt kan ook bloedarmoede optreden.
Naast een beet van een volwassen teek kunnen huisdieren ook door kleinere ontwikkelingsstadia, zoals de larve en de nymfe, gebeten worden. Deze zijn vaak moeilijk te vinden.
1. Tekenbeet
Bij een tekenbeet kan de teek zelf nog zichtbaar zijn, maar dit hoeft niet altijd zo te zijn. De teek kan zich namelijk van de huid los gelaten hebben en zich van het dier hebben laten vallen.
Een tekenbeet is niet pijnlijk, maar kan eventueel wel wat jeuk geven. Daarnaast kan op de plaats waar een teek gebeten heeft ook wat roodheid of een bultje op de huid aanwezig zijn. Wanneer een dier door heel veel teken gebeten wordt kan ook bloedarmoede optreden.
Naast een beet van een volwassen teek kunnen huisdieren ook door kleinere ontwikkelingsstadia, zoals de larve en de nymfe, gebeten worden. Deze zijn vaak moeilijk te vinden.
2. Lyme
De bekendste ziekte die door teken overgedragen kan worden is de ziekte van Lyme. Deze wordt veroorzaakt door de bacterie Borrelia burghdorferi. Gelukkig zijn niet alle teken besmet, slechts 10% van de teken bevat deze ziekteverwekkende kiem. De bacterie wordt via de beet van een teek op dier en mens overgedragen. Als de teek binnen 48 uur na aanhechten wordt verwijderd is de kans klein dat een geïnfecteerde teek de kiem heeft overgedragen.
• Symptomen
Mogelijke acute symptomen van de ziekte van Lyme bij de hond zijn:
- sloomheid en koorts
- bij de hond is zeer zeldzaam een rode, zich uitbreidende plek rond de teek te zien
• Mogelijke late symptomen (maanden tot jaren na infectie) van de ziekte van Lyme bij de hond zijn:
- gewrichtsklachten (stijfheid en pijnlijkheid)
- ontstekingen van de lymfevaten en koorts
- hartspierontstekingen
- nierschade
- neurolgische symptomen zoals gedragsveranderingen, agressiviteit en epileptische aanvallen.
3. Babesiose
Babesiose wordt veroorzaakt door de eencellige parasiet Babesia canis. Deze leeft in de rode bloedcellen van de geïnfecteerde gastheer. De teken die deze parasiet bij zich dragen konden voorheen in Nederland niet overleven, maar door de zachtere winters zijn ze tegenwoordig wel in Nederland aanwezig. Vanaf het moment dat een teek begint met bloedzuigen duurt het ongeveer 3 dagen voordat de ziektekiemen worden overgedragen op de hond. De ziektekiemen dringen door in de rode bloedcellen en gaan zich daar vermenigvuldigen. Dit zorgt ervoor dat de rode bloedcellen openbarsten. Het duurt 10-20 dagen voor de eerste symptomen optreden.
• Symptomen
Mogelijke acute symptomen van de ziekte van Lyme bij de hond zijn:
- koorts
- een slechte eetlust en braken
- bleke slijmvliezen, maar soms zijn ze ook geel van kleur
- een sterk rood verkleurde urine
- als de ziekte langer duurt kan een dier in shock raken
Babesiose is niet bij voorbaat dodelijk. Als een hond de ziekte overleeft blijven er helaas vaak chronische klachten voor de rest van zijn/haar leven bestaan.
Deze chronische klachten kunnen zijn:
- een verhoogde hartslag
- opgezette lymfeklieren en een vergrote milt.
- onderhuidse bloedingen
- bloedarmoede en geelzucht
- zweren in de mondholte en/of ademhalingsproblemen (ook hoesten)
- helaas overlijden door deze klachten later alsnog veel honden.
Babesiose wordt veroorzaakt door de eencellige parasiet Babesia canis. Deze leeft in de rode bloedcellen van de geïnfecteerde gastheer. De teken die deze parasiet bij zich dragen konden voorheen in Nederland niet overleven, maar door de zachtere winters zijn ze tegenwoordig wel in Nederland aanwezig. Vanaf het moment dat een teek begint met bloedzuigen duurt het ongeveer 3 dagen voordat de ziektekiemen worden overgedragen op de hond. De ziektekiemen dringen door in de rode bloedcellen en gaan zich daar vermenigvuldigen. Dit zorgt ervoor dat de rode bloedcellen openbarsten. Het duurt 10-20 dagen voor de eerste symptomen optreden.
• Symptomen
Mogelijke acute symptomen van de ziekte van Lyme bij de hond zijn:
- koorts
- een slechte eetlust en braken
- bleke slijmvliezen, maar soms zijn ze ook geel van kleur
- een sterk rood verkleurde urine
- als de ziekte langer duurt kan een dier in shock raken
Babesiose is niet bij voorbaat dodelijk. Als een hond de ziekte overleeft blijven er helaas vaak chronische klachten voor de rest van zijn/haar leven bestaan.
Deze chronische klachten kunnen zijn:
- een verhoogde hartslag
- opgezette lymfeklieren en een vergrote milt.
- onderhuidse bloedingen
- bloedarmoede en geelzucht
- zweren in de mondholte en/of ademhalingsproblemen (ook hoesten)
- helaas overlijden door deze klachten later alsnog veel honden.
4. Ehrlichiose
Ehrlichiose is een ziekte die wordt veroorzaakt door parasieten die in bepaalde witte bloedcellen van de gastheer leven.
• Symptomen
De eerste symptomen volgen 5 tot 20 dagen na besmetting en kunnen zijn::
- koorts, rillingen
- gebrek aan eetlust, neerslachtigheid
- bloedarmoede
- gezwollen lymfeklieren
- pijnlijke spieren en gewrichten, ernstige rug- of nekpijn
- bloed in de urine, bloedingen (bijvoorbeeld in de neus)
- oogproblemen (afscheiding, infecties)
- neurologische afwijkingen zoals toevallen of moeilijk lopen.
- problemen met de ademhaling of met het hart
Ehrlichiose heeft, wanneer de hond niet behandeld wordt, vaak een dodelijke afloop of krijgt een chronisch verloop. Ook na een behandeling blijft de ziekte soms chronisch aanwezig. Er ontstaat dan een zeker evenwicht tussen de ziekteverwekker en het immuunsysteem van de hond. De hond is niet echt ziek, maar ook niet fit. De symptomen kunnen terugkomen als de hond stress heeft of een periode van verminderde weerstand door ziekte of medicijngebruik doormaakt.
Ehrlichiose is een ziekte die wordt veroorzaakt door parasieten die in bepaalde witte bloedcellen van de gastheer leven.
• Symptomen
De eerste symptomen volgen 5 tot 20 dagen na besmetting en kunnen zijn::
- koorts, rillingen
- gebrek aan eetlust, neerslachtigheid
- bloedarmoede
- gezwollen lymfeklieren
- pijnlijke spieren en gewrichten, ernstige rug- of nekpijn
- bloed in de urine, bloedingen (bijvoorbeeld in de neus)
- oogproblemen (afscheiding, infecties)
- neurologische afwijkingen zoals toevallen of moeilijk lopen.
- problemen met de ademhaling of met het hart
Ehrlichiose heeft, wanneer de hond niet behandeld wordt, vaak een dodelijke afloop of krijgt een chronisch verloop. Ook na een behandeling blijft de ziekte soms chronisch aanwezig. Er ontstaat dan een zeker evenwicht tussen de ziekteverwekker en het immuunsysteem van de hond. De hond is niet echt ziek, maar ook niet fit. De symptomen kunnen terugkomen als de hond stress heeft of een periode van verminderde weerstand door ziekte of medicijngebruik doormaakt.
5. Teek verwijderen
Met een speciale tekentang, tekenlepel of tekenlasso verwijder je de teek op een veilige manier. Zonder een dergelijk hulpmiddel is het onbegonnen werk: met je nagels kun je de volledige teek niet verwijderen. Ook andere middelen zoals een pincet zijn niet precies genoeg om de parasiet op de juiste manier uit je huid te halen. Verwijder een teek met het juiste hulpmiddel zo snel mogelijk na de tekenbeet: je hebt een minimale kans op besmetting wanneer je de teek binnen acht uur na de beet verwijdert. Noteer bij de verwijdering van de teek wanneer je gebeten bent, waar je gebeten bent en wanneer je de teek verwijderd hebt. Let daarna nog drie maanden op de plek waar de teek zich heeft vastgebeten: verkleuringen van de huid of andere klachten met betrekking tot de ziekte van Lyme kunnen na een paar weken of maanden ook nog optreden. Een rode kring op de plek van de beet, genaamd Erythema Migrans, wijst bijvoorbeeld op deze ziekte.
Correct verwijderen van een teek
Een teek verwijderen is niet moeilijk maar moet dus wel met precisie gebeuren. Met een tekentangdruk je de grijpers van de tang open door middel van drukpunten (zoals bij een pen). De ‘bek’ van de tang opent waarna je de teek stevig kunt vastpakken. Verwijder vervolgens de teek met een draaiende beweging en trek de teek er opwaarts uit. Let goed op dat je de hele teek tot aan de kop goed vast hebt voordat je hem eruit trekt. De Tick Remover van Care Plus® is bijvoorbeeld een handige tang om de teek mee te verwijderen. Een tekenlasso is tevens bedoeld om een teek uit je huid te halen. De lasso kan aan de hand van een schuifsysteem worden aangepast op de grootte van de teek. Leg de lasso om de teek heen en trek de lasso strak met het schuifsysteem. Vervolgens haal je met een draaiende beweging de teek rustig en voorzichtig uit de huid. Met een tekenlepel kun je ook een teek verwijderen: hiermee schep je als het ware de teek uit je huid. De lepel heeft een V-vormige inkeping die je tegen de teek aanzet. Wanneer de inkeping zo dicht mogelijk tegen de teek staat kun je de teek uit je huid ‘scheppen’. Ontsmet na het verwijderen van de teek altijd het wondje met 70% alcohol of met jodium.
Hoe gebruik je een tekentang?
Hoe verleidelijk het ook is om een teek met een pincet uit je huid te trekken is dit absoluut het laatste wat je moet doen. Wanneer je een teek niet op de juiste manier verwijdert is de kans op een besmetting groter. Knijp een teek bijvoorbeeld ook nooit fijn. Tijdens het knijpen kan een teek zijn gehele maaginhoud mét eventuele besmetting lozen waardoor je alsnog besmet kunt raken. Irriteer een teek nooit wanneer je opmerkt dat je een tekenbeet hebt. Krab er niet aan, trek er niet aan en irriteer de teek niet met middeltjes zoals alcohol of olie. We raden het tevens af om de teek te prikkelen door middel van verhitting of verkoeling. Gebruik dus altijd de juiste middelen om de teek zo veilig mogelijk te verwijderen. Vernietig daarna het beestje met een hard voorwerp. Op die manier kan de teek geen andere gastheer zoeken en zich dus niet verder verspreiden. Gooi een levende teek nooit terug in de natuur: daar zal hij gewoon weer wachten op een volgend slachtoffer.
Tekentang
5. Teek verwijderen
Met een speciale tekentang, tekenlepel of tekenlasso verwijder je de teek op een veilige manier. Zonder een dergelijk hulpmiddel is het onbegonnen werk: met je nagels kun je de volledige teek niet verwijderen. Ook andere middelen zoals een pincet zijn niet precies genoeg om de parasiet op de juiste manier uit je huid te halen. Verwijder een teek met het juiste hulpmiddel zo snel mogelijk na de tekenbeet: je hebt een minimale kans op besmetting wanneer je de teek binnen acht uur na de beet verwijdert. Noteer bij de verwijdering van de teek wanneer je gebeten bent, waar je gebeten bent en wanneer je de teek verwijderd hebt. Let daarna nog drie maanden op de plek waar de teek zich heeft vastgebeten: verkleuringen van de huid of andere klachten met betrekking tot de ziekte van Lyme kunnen na een paar weken of maanden ook nog optreden. Een rode kring op de plek van de beet, genaamd Erythema Migrans, wijst bijvoorbeeld op deze ziekte.
Correct verwijderen van een teek
Een teek verwijderen is niet moeilijk maar moet dus wel met precisie gebeuren. Met een tekentangdruk je de grijpers van de tang open door middel van drukpunten (zoals bij een pen). De ‘bek’ van de tang opent waarna je de teek stevig kunt vastpakken. Verwijder vervolgens de teek met een draaiende beweging en trek de teek er opwaarts uit. Let goed op dat je de hele teek tot aan de kop goed vast hebt voordat je hem eruit trekt. De Tick Remover van Care Plus® is bijvoorbeeld een handige tang om de teek mee te verwijderen. Een tekenlasso is tevens bedoeld om een teek uit je huid te halen. De lasso kan aan de hand van een schuifsysteem worden aangepast op de grootte van de teek. Leg de lasso om de teek heen en trek de lasso strak met het schuifsysteem. Vervolgens haal je met een draaiende beweging de teek rustig en voorzichtig uit de huid. Met een tekenlepel kun je ook een teek verwijderen: hiermee schep je als het ware de teek uit je huid. De lepel heeft een V-vormige inkeping die je tegen de teek aanzet. Wanneer de inkeping zo dicht mogelijk tegen de teek staat kun je de teek uit je huid ‘scheppen’. Ontsmet na het verwijderen van de teek altijd het wondje met 70% alcohol of met jodium.
Hoe gebruik je een tekentang?
Hoe verleidelijk het ook is om een teek met een pincet uit je huid te trekken is dit absoluut het laatste wat je moet doen. Wanneer je een teek niet op de juiste manier verwijdert is de kans op een besmetting groter. Knijp een teek bijvoorbeeld ook nooit fijn. Tijdens het knijpen kan een teek zijn gehele maaginhoud mét eventuele besmetting lozen waardoor je alsnog besmet kunt raken. Irriteer een teek nooit wanneer je opmerkt dat je een tekenbeet hebt. Krab er niet aan, trek er niet aan en irriteer de teek niet met middeltjes zoals alcohol of olie. We raden het tevens af om de teek te prikkelen door middel van verhitting of verkoeling. Gebruik dus altijd de juiste middelen om de teek zo veilig mogelijk te verwijderen. Vernietig daarna het beestje met een hard voorwerp. Op die manier kan de teek geen andere gastheer zoeken en zich dus niet verder verspreiden. Gooi een levende teek nooit terug in de natuur: daar zal hij gewoon weer wachten op een volgend slachtoffer.
Tekentang
Bron: stopdeteek'' na 3 maanden stortte ik in, ik kon het gewoon niet ''
Jaren last gehad van de ziekte van lym
