Het vallen van de bladeren
#herfst
Met vallen van de bladeren, valt eveneens mijn gemoedsrust in duigen. Ik glibber over de natte bladresten die het pad bezaaien. Ik snuif de rotte geur op, kokhals hier bijna van. Waar is de pracht van de natuur gebleven? De warme herfstkleuren, het ploffen van de eikeltjes, de paddenstoelen die uit de grond omhoogschieten? Ik glijd in een depressie. Wil dat niet. Vecht ertegen.
'Kom op, meid,' praat ik mezelf moed in. 'Het is het einde van de wereld niet! De aarde blijft nog steeds ronddraaien, het leven gaat nog altijd verder, er zijn nog zoveel mooie dingen. De natuur komt wel weer tot leven. Jij komt het wel te boven.'
Toch voel ik me enigszins triest. Het valt ook niet mee, ik dreig in een gat te vallen na de stroom van inkomende modellen van de periode van anti herfstbluesjurkwedstrijd.
Vanavond ga ik de balans opmaken, de uiteindelijk winnaar bekend maken (of niet), liedjes schrijven, ja... liedjes schrijven, daar ga ik me de komende dagen mee bezig houden. Plots is het vallen van de bladeren niet zo erg meer. Een nieuwe uitdaging kondigt zich aan.
- Comments (0)
- Recommended
- Milestones
Here are your recommended items...
Here are your milestones...
