#Herinneringen aan Elly.
In het woonzorg centrum waar ik werk wonen veel bijzondere mensen.
Ze hebben een eigen appartement en kunnen gebruik maken van huiskamers beneden waar allerlei activiteiten op het programma staan.
Wij, het personeel, bieden zorg en begeleiding aan voor mensen met een dementie.
Elly was klein, petit zoals ze in Frankrijk zeggen, keurig in de kleren met een prachtige bos witte krullen, met snelle passen racete ze achter haar rollator door de gangen.
Maar voor het zover was…………..
“Goedemorgen mevrouw.”
Meestal sloeg dan de balkondeur dicht als we via de gang deur haar appartementje binnenkwamen, met medicijnen en de spulletjes voor het ontbijt.
“is het al zo laat?”
We dekten haar tafeltje, broodjes “toch wel donkerbruin zuster?” kopje thee en beleg.
‘ik blijf nog eeeven liggen”
