Het decoderen van het menselijk DNA (2de deel)
Fred Sangar decodeerde het genoom van een minuscule virus: phi x 174
Dit virusje is zo klein dat het zelfs door een bacterie besmet kan worden. Daarom noemt men het een bacteriofaag. Het heeft 5400 nucleotiden. Deze nucleotiden kunnen A,C,G of T zijn. Deze bacteriofaag heeft ook als eigenschap dat het zich in een petrischaal optimaal vermenigvuldigt.
Voor het kopiëren van het DNA van deze bacteriofaag gebruikte Sanger een chemische stof die het replicatieproces willekeurig kon stopzetten als er een bepaalde nucleotide opdook. Zo dook Adenine in het genoom van phi x 174 vaak bovenaan in een sequentie op in verschillende lengtes. Die kon hij dan vergelijken.
Om de nucleotiden duidelijk van elkaar te splitsen gebruikte hij een proces dat elektroforese heet.
Het is een toestel waarin je de nucleotiden kan uitspreiden waarna je er een gel over loslaat (zie onderste foto links). Door de gel worden de nucleotiden gescheiden op basis van hun lengte. Deze methode zette Sangar in omdat hij wist dat kleine moleculen zich snel bewegen als je er een elektrische stroom doorheen stuurt.
Grote moleculen bewegen zich dan veel langzamer.
