Deze week komen de papieren die de mediator nodig heeft voor de rechtbank. Mijn (ex)parter en ik snappen de scheiding, maar de omgeving is heel boos. Mn eigen ouders laten me vallen als een baksteen. En dat doet pijn, veel pijn. Maar het maakt me ook boos, wanneer ik de schuld krijg hoe erg ik hun 25jarige huwelijksdag verpest door mijn beslissing, dat ik moet horen dat ze niet naar de verjaardag komen van me zoontje. Ik snap het niet, snap dat ze het niet leuk vinden. Maar nu me kids er de dupe van worden maakt het me verdrietig. Het doen pijn, veel pijn.
