Jean Baptist Bloemenveld en Julia Zonsopgang hebben zeker hun naam niet gestolen. Al jaren dromen ze beiden van een tuin vol bloemen planten en bomen. Hun voorouders hadden dan wel tijdens de dominantie van Napoleon voor de grap een gekke naam gekozen. Ze dachten immers dat die naamtoekenning niet van blijvende aard was. Hun liefde voor de natuur is een erfenis van vele van hun voorouders.

Eindelijk was het zover. Ze waren er in geslaagd om een pitoresk huis in de Ardennen op de kop te tikken. Ze konden nu hun tuinplannen waar ze al jaren op broedden ,uit de kast halen en tot in de puntjes uitwerken.

Jean Baptist is nogal een speciale figuur wat zijn kledingkeuze betreft. Maar, al goed, vindt Julia de wijze waarop je je kleed helemaal niet zo belangrijk. Ze loopt er zelf nogal slobbig bij. Aan hun beiden is de mode echt niet besteed. Toch lijken ze best modern. Jean draagt namelijk meestal een jeans en Julia leggings. Omdat je daar zo heerlijk in kan bewegen. Ze tooien zich met hemden of bloezen met een ruitjes-motief. Het liefst in wit en zwart als hoofdtint. Het is zo een beetje hun eigen gelanceerde uniform. Aan hun voeten dragenze gestee lederen lage of hoge wandelschoenen. Daar houden ze nu eenmaal van omdat ze in de natuur vaak uit wandelen gaan. Meestal ieder week-einde dan struinen ze een heel bos door op zoek naar insecten of kleine bosdieren zoals herten of everzwijnen of mooie planten of bloemen. Daar maken ze ook foto's van. Waardoor naast wandelen fotografie één van hun favoriete hobby's werd. Ze hebben daarvoor dan ook geavanceerde apparatuur aangeschaft. Ook op dat gebied lijken ze een een-eiige tweeling.

Ja, ze vonden elkaar als een lotje in de loterij. Maken ook nooit ruzie. Ze passen bijeen als een deksel op een pot .

Hun verhuis was nog maar pas achter de rug of ze diepten al hun tuinplannen op.

"We moeten eerst onze mogelijkheden eens goed bestuderen", zei Jean. Waar hebben we het meeste zon in onze rechthoekige tuin-in-spe en waar hebben we half-zon en schaduw?

Al goed hebben ze geluk. Want de zon schijnt overal overvloedig in hun perceel. Zodat ze al snel uitknobbelen waar de bloemen komen die echt van zonneschijn houden. Jean Baptist tekent alles zorgvuldig op in zijn tuinplan . Ook meteen waar de bloemen moeten komen in half-schaduw en in volle schaduw. Dat was natuurlijk aan het hekken waarachter de muur van het naburige huis een stuk van hun perseel overschaduwt.

Het koppel waarvan ze het huis hadden gekocht hebben voor puike tuingrond gezorgd. Dit kon je meteen zien aan die mooie donkere kleur. Dit vinden ze een echte meevaller.

"We moeten wel even de pH waarde nagaan", zegt Julia. Dan weten we of we al dan niet kalk over de grond moeten strooien. Want als de waarde te laag is dan kan je dat het best", merkt ze op.

"Inderdaad", bevestigt Jean haar,

" een neutrale pH waarde ligt rond de 7. Hopelijk is dat hier het geval. Want een hoge pHwaarde in de grond is moeilijk te verhelpen. Dan planten we beter planten, bloemen en bomen die een minder zure grond niet erg vinden. Bij erg zure grond, als de waarde laag is, dat is tussen 1 en 6 planten we bij voorkeur een Rhododendron.,een hortensia, camelia en een campanula.

Bij een lage pH waarde of iets zure grond planten we eenjarige planten, rozen en grassen of voorjaarsbollen. Vlinderstruiken zijn ook een prima mogelijkheid. Dan hebben we heel veel vlinders in de tuin. Die zien we beiden toch graag fladderen, nietwaar?"

Julia knikt en glimlacht met een glimlach die boekdelen spreekt.

Uiteraard hebben zo al een peilstrook om je pH- waarde te bepalen. Jean steekt het ding in de grond en ontdekt dat die de juiste pHwaarde heeft. Daar zijn ze allebei erg blij om.

"Een hoge pH-waarde komt maar zelden voor", weet Julia,"Aangezien grond van zichzelf verzuurd en overwegend een lagere pH-waarde krijgt"

Jean knikt.

Alle tuingereedschap dat ze nodig hebben om optimaal de tuin te verzorgen hebben ze ook reeds opgehaald. Zoals een tuinschep om gaten in de grond te maken waar je je planten wil plaatsen. Waar je ook het onkruid netjes mee kan verwijderen. Ze hebben naast een gieter, voor zuiniger waterverbruik, een tuinslang aangeschaft en natuurlijk ook een snoeischaar. Om in de toekomst de struiken op een optimale manier te snoeien. Om hun handen te beschermen hebben ze tuinhandschoenen gekocht van prima kwaliteit. Ze willen immers hun tuin pikfijn in orde houden.

"Met een snoeischaar knip je zonder probleem, dikke takken door", weet Jean.

Ze hebben ook een hark gekocht. Een in metaal. Want Jean wist dat je dit het best kon. Plastiek geeft immers te veel mee. Een plastieken hark hebben ze ook. Om in de herfst de bladeren bijeen te rijven.

"Ik zou ook wel een palmboom in onze tuin willen planten", oppert Jean, Zo één vlak bij ons tuin-salon. Dat geeft zo een gezellig tropisch gevoel. Net of je bent dan op reis"

"Dat kan", antwoordt Julia", maar we moeten er dan op letten dat het er één is die gekweekt is om in een gematigd zeeklimaat te gedijen. Die bestaan. Ik heb dat in een boek gelezen. We moeten er dan op letten en zien wat er op het label staat of we vragen advies aan de tuinder in het tuincentra.

Op het tuinplan duiden ze aan welke planten waar moeten komen. Ze bespreken het zorgvuldig. Achteraan de borders willen ze uiteraard hoge planten en bloemen planten met hier en daar een struik tussen. Daar vlak voor kiezen ze voor kleinere planten en bloemen en helemaal vooraan komen de allerkleinsten.

"Zo hebben alle planten voldoende zonnelicht", zegt Julia.

"We moeten ook een tuinkalender meebrengen van het tuincentra", denkt Jean,,"Daarin zetten we nauwkeurig wat we tijdens het jaar aan verzorging van onze tuin doen. Want dit verschilt natuurlijk van seizoen tot seizoen en dan weten we steeds hoe het zit.

Alles is zorgvuldig tussen hun beiden uitgekiend. Ze weten nu exact welke bloemen, planten en struiken ze vanuit het tuincentra moeten meebrengen. Alles staat voortreffelijk op hun tuinplan uitgetekend.

Goedgemutst met hun hele lange lijst van stappen ze in hun Jeep.

"Joepie! Op weg naar het tuincentra" jubelt Julia vrolijk.

Die zullen hun zeker graag zien komen...

"Later voegen we daar nog wat mooie bomen aan toe", vervolgt Julia, "Misschien ook wat fruitbomen. Al goed hebben we nu een hele grote tuin. Daarin zullen we ons hartje nogal in kunnen ophalen"

"We halen ook een hond bij ons kleine familie. Vooraleer we zelf kinderen krijgen", vervolgd Jean Baptist, "Zo een beest is super leutig. Hij kan ook mee op wandel in het bos"

Julia is het er helemaal mee eens.

Met een enorme 'smile' van hier tot ginder en blinkende ogen van puur geluk zijn ze op weg voor het binnenhalen van hun natuurlijke buit.