het gesprek met de psychiater deel 4
Buikpijn
Toen ik tegenover de man ging zitten, vroeg hij hoe het ging. Ik vertelde dat ik last van buikpijn had en dat de ziekte van Crohn nu wel weer erg opspeelde. Hij wist me te vertellen hoe het kwam. Ik had eens gezegd, dat ik geen oude koeien uit de sloot wilde halen, dat gebruikte hij nu weer tegen mij. Ja, je laat ze liever in de stront zakken he, zei hij, je hebt je buik ervan vol, of je hebt er schijt aan, het zijn allemaal uitspraken die voortkomen door de onverwerkte trauma's en de daardoor ontstane ziekte. Ik voelde me een beetje beschaamd, waarom zegt hij dit nou, dacht ik, het is allemaal al vervelend genoeg, mijn buik doet zeer, ik ren om de haverklap naar het toilet en hij moet daar zo nodig nog een schepje bovenop doen. Nee, leuk vond ik dit allesbehalve. Toch bleef hij nog even doorgaan. Hij had het maar over de koeien, die wel uit de sloot moesten, want anders zouden ze verdrinken, net als het kalf, dat verdronken was en de put die pas daarna gedempt werd. Ja, ja, dacht ik, je kletst maar een eind weg, hoe wil jij me nu van mijn buikpijn afhelpen, zou ik door te gaan praten over vroeger minder buikpijn krijgen dan?
Verzamelpunt