De telefoon gaat

"Hallo Mevrouw, Uw afspraak van morgen kan niet doorgaan, de psychiater is er niet, maar we sturen u een nieuwe afspraak toe." Ik vind het prima, ik had er al helemaal geen zin meer in en nu kan ik nog eventjes tot rust komen, want het steeds maar weer bovenhalen van al die ellende, gaat me niet in de koude kleren zitten. Ook ben ik de verhalen, die hij verteld, een beetje zat. Het is net, alsof ik hem moet helpen, in plaats van dat hij mij een beetje verder helpt. Veel hoef ik nooit te vertellen, hij heeft altijd heel veel te vertellen, veel uit te leggen en vergelijkingen te maken, waar ik dan weer twee weken verder mee kan. Nu is het gesprek in elk geval al weer twee weken verder gepland, dus ik ben wel weer blij. Raar eigenlijk, ik zou het jammer moeten vinden, dat ik nu even niet verder kan met mijn problemen, maar ik vind het wel goed zo. Ik wacht het maar mooi even af en bedenk dat ik me er wel heerlijk vrij onder voel, even geen ellende naar boven te halen.

De nieuwe afspraak

Deze gaat alweer niet door en de assistente verteld dat het ook nog wel even kan duren voor hij weer terug is, misschien wil ik naar iemand anders? Nou, laten we nog maar even afwachten, opper ik, ik kan nog wel even zonder! Ze belooft in elk geval een nieuwe afspraak te sturen, maar dat wordt in elk geval niet op korte termijn, maar ik mag altijd bellen om een afspraak te maken met een andere psychiater verteld ze me. Ik bedank haar en vraag nog even wat er met mijn eigen psych aan de hand is. Daar mag ze niets over zeggen, nou ja, dan niet, kan wel een kaartje sturen, maar ik weet ook niet waarheen, dus wacht ik nog maar even af.

Loading full article...