Eenmaal in de tent bekeek de vrouw me van top tot teen en mompelde tegen zichzelf “Dit is de vriendin van de ijstrol, ik weet het zeker dit is ze” Ze pakte me stevig vast “Auw, je doet me zeer” kraamde ik uit. Van schrik liet de vrouw me los en draaide zich om. Ze begon in een pan te roeren waar de damp afkwam en haalde er met een grote lepel een schep uit en schonk hiermee een kopje vol. “Hier drink maar op, daar ga je jezelf beter door voelen” is wat ze tegen me zei toen ze het kopje aanreikte.

De lucht die eraf kwam leek op rottende vis, maar ik wilde niet onbeleefd zijn en had toch behoorlijk dorst gekregen, dus dronk het maar op. Ik voelde hoe de warmte zijn weg zocht door mijn mond, slokdarm, richting mijn buik.

Loading full article...