Het is feest in het kabouterland
In het bos was het een drukte van belang. Overal waar je keek kon je kleine figuurtjes zien die zich in een flink tempo langs smalle paadjes voortbewogen. Tenminste, als je wist waar je kijken moest. De kleine mannetjes en vrouwtjes hadden geleerd zich voor grote mensen als wij zo goed mogelijk verborgen te houden. Soms had je geluk en kon je vanuit een ooghoek ineens een beweging zien, een korte, kleurige flits. Een bewegend takje of blaadje verraadde dan de plek waar zich zojuist iets bewogen had. Maar als je héél stil bleef staan, zonder geluid te maken…
‘Heb je aan de slingers gedacht?’
‘Ja kabouter Langbaard.’
Loading full article...
Heerlijk verhaal!