Weer kind...

Bij jou voel ik mij weer kind,
moederlijk bemind.
Bij jou voel ik me klein,
ondanks dat ik al jaren volwassen mag zijn.

Dat kleine blonde meisje,
geboren in Hoogezand,
neem jij nog altijd,
vol liefde en zorgzaam bij de hand.

Observerend voel ik aan jouw vingers.
Ze voelen zo anders, ze voelen verhard.
Het leven bracht jou vreugde,
maar het bracht helaas ook smart.

Af en toe knijp je zachtjes,
zomaar kort, heel even.
En het is net of je mij
een boodschap wil geven.

"We zijn er nog Angelien,
we krijgen nog wat tijd".
Weer knijp je zachtjes en zegt:
"Fijn he meid".

Ik koester de momenten,
die ons nog zijn gegeven.
Bij jou ben ik weer kind,
al is het maar heel even.

door: een Stem van Gedachten

Het kind in mij

2 comments