Ons 2de kind bleek een huilbaby en ontnam me zo mijn wens voor een 3de kind..

Ja! Ik was weer zwanger.. mijn 3de zwangerschap die uiteindelijk zou resulteren in een gezond 2de kind. Een flinke zoon van bijna 4.2 kg die in de stuit lag met één voetje boven en één voetje beneden. Hem draaien wilde ik niet, hij zou zo liggen omdat hij er een reden voor had. 

Het werd dus een geplande keizersnede. Ergens vond ik dit wel een opluchting na de bevalling van de eerste die gewoon te lang duurde en ook nog eens heel spannend werd..  op precies 39 weken zwangerschap werd V geboren. Ongelofelijk.. zo'n  groot kind en gewoon een week te vroeg! Hij zag er schoon uit en zijn nageltjes waren al langer dan zijn vingertjes. Onze eerste werd met 39.6 geboren en woog 2.975 kg..

De eerste 2 dagen bracht ik door in het ziekenhuis en ik was dan ook blij dat de gynaecoloog zei, mevrouw u mag naar huis.. Na ruzie gemaakt te hebben met een van de zusters over wel of niet douche zijn we naar huis gegaan. De kraamhulp was er al. En grote zus J vond het maar wat spannend dat haar babybroertje thuis kwam.

Alleen... na dag 3 begon het... Hij huilde meer dan dat ik me van J kon herinneren. Krampjes aldus de kraamhulp.. Niks ernstigs en gaat vanzelf over. Erg mobiel was ik niet dus vooral papa en de kraamhulp liepen met het mannetje door de kamer. Want lopen kalmeerde hem..

Loading full article...