Het masker van depressie.

Af en toe komt er iets in de media of op Facebook voorbij, dat me raakt en waar ik graag op wil reageren. Normaal gesproken doe ik dat in besloten kring, maar omdat dit een onderwerp is dat ik in mijn praktijk vaak tegen kom en ik met dit schrijven mogelijk iemand kan helpen, doe ik dat reageren nu openbaar op mijn site.

Het gaat om quotes als  "Een sterk persoon kan zelfs, ondanks zijn verdriet en tegenslagen, met tranen in z'n ogen zeggen: ja, het gaat goed."

Er zijn mensen, die dit een toonbeeld van kracht noemen: zeggen dat het prima met je gaat, terwijl dit niet zo is. Je zet een masker op en gaat dóór. Buiten het feit, dat dit vraagt om doorzettingsvermogen en het in sommige gevallen simpelweg noodzakelijk is om te doen, betaal je er op de lange termijn een prijs voor. En laten we wel wezen: wil je liever mensen in je omgeving die zich aangetrokken voelen tot "het masker" of mensen die geven om wie je echt bent?

Lange tijd "doen alsof" heeft een keerzijde: je raakt vervreemd van jezelf en anderen, je gaat over je grenzen heen en het is heel lastig om dit patroon te doorbreken! En wie lijdt daar het meest onder? Degene die het masker draagt. Uiteraard zullen anderen er uiteindelijk ook last van krijgen, omdat ze zich voorgelogen voelen, je niet kunnen bereiken en alsnog met problemen opgezadeld raken als jij het echt niet meer trekt.