Het mes van Maria (deel 8, slot)
Alle voorgaande delen zijn te lezen in De dduu uitdaging met dank aan @Hans van Gemert , @Toto Animo en @141woorden voor de deeltjes die zij tot hun rekening genomen hebben.
Maria ligt te woelen. Het blijft maar door haar hoofd spoken. Die leugen over die beloning. Ze had eerlijk moeten zijn! En dan het mes… Wat haar nog het meest dwars zit is dat ze ervan genoten had. Ze walgt van zichzelf. Bijna tot kotsen toe.
Dat gewoel helpt ook geen lor. Het werkt letterlijk zelfs tegendraads. Misselijk slingert ze haar benen over de rand van het bed en gaat wankelend staan. ‘Wow, zou ik iets teveel op hebben? Voor de zekerheid maar een emmer ophalen,’ mompelt ze en stommelt slaapdronken de woonkamer binnen. Automatisch worden haar ogen naar de tafel getrokken. Plotsklaps is ze klaarwakker. Het mes! Waar is het mes gebleven?
Voor ze rondkijken kan wordt ze vanachter bruusk vastgegrepen, een arm stevig om haar middel vast, het vlijmscherpe snijvlak van het lemmet wordt tegen haar keel gezet. ‘Zocht je hiernaar?’
Comment with a minimum of 10 words.