Het ontstaan van Mauties Mama

Moeke (mijn schoonmoeder) vraagt mij of ze iets voor de baby mag haken. "Ja hoor, ik wil wel heel graag een mooie boxkleed. Eentje die mooi in de woonkamer past." Met de kleuren van de woonkamer is zij op wolletjes jacht gegaan en heeft een mooie combi van taupe, gebroken wit en petrol uitgezocht. Perfect voor in de woonkamer. Het resultaat is hierboven te zien, fantastisch!

"Ja, dat is niet zo moeilijk hoor! Dat kan jij ook wel" zegt ze. Ze leert me de steken en thuis ga ik druk aan de gang met kleine vierkantjes haken. Net als elk projectje dat ik start heeft ook dit geen resultaat (zucht). Een doos voor wolletjes, want ja als ik aan iets begin moet ik vanalles op voorraad hebben... en doe er vervolgens, ehm, niets mee (zucht). 

In mijn vorige blog schreef ik hoe de vriendin van mijn neef (Madelief) mij vroeg te helpen bij het maken van een boxkleed. Tada! Nu kon ik dan eindelijk de techniek die ik van Moeke had geleerd toepassen, super. Het resultaat was super om te zien en het begon te jeuken. Ik wou meer maken, alleen onze Maudje had niets meer nodig, dus ik startte een instagrampagina. Maar voor een pagina heb je ook een naam nodig en gebruikte onze dochter als inspiratie, want mede door haar ben ik zo druk aan de gang gegaan. Alle gemaakte dingen had ik geüpload en al gauw kreeg ik complimenten. 

In januari kwam ik thuis te zitten met PTSS, en al gauw kwam meneertje "deppresief" te voorschijn. Die stomme netflix had ik wel gezien, slapen en rusten was niet voor mij weggelegd. Met al die medicatie had ik energie voor 20 en ik moest iets doen dus vroeg ik al gauw alle zwangeren om mij heen of ik voor hun iets mocht maken. Onze nicht Inge wou wel graag een kleedje voor in de kinderwagen, nou super ik kon weer aan de slag. Ook mijn nichtje Joreen wou wel een boxkleed en aan de hand van hun ideeën en wensen ging ik aan de slag. Dat was het begin van Mauties Mama!