Het oude is voorbij, zie het nieuwe is gekomen.
Zijn vader en moeder waren verbaasd over wat er over hem werd gezegd. Simeon zegende hen en zei tegen Maria, zijn moeder: ‘Weet wel dat velen in Israël door hem ten val zullen komen of juist zullen opstaan. Hij zal een teken zijn dat betwist wordt, en zelf zult u als door een zwaarddoorstoken worden. Zo zal de gezindheid van velen aan het licht komen.’ Er was daar ook een profetes, Hanna, de dochter van Fanuel, uit de stam Aser. Ze was hoogbejaard; vanaf haar huwbare leeftijd had ze zeven jaar met haar man geleefd, en ze was nu al vierentachtig jaar weduwe. Ze was altijd in de tempel, waar ze God dag en nacht diende met vasten en bidden. Op dat moment kwam ze naar hen toe, bracht hulde aan God en sprak over het kind met allen die uitzagen naar de bevrijding van Jeruzalem. Toen ze alles overeenkomstig de wet van de Heer hadden gedaan, keerden ze terug naar Galilea, naar hun woonplaats Nazaret. Het kind groeide op, werd sterk en was begiftigd met wijsheid; Godsgenade rustte op hem ~Luka 2:33-40
Uit het Bijbelleesrooster voor de kerken, zondag 31 december 2017.
Het oude is voorbij, zie het nieuwe is gekomen.
Zo aan het einde van het jaar, blikken veel mensen nog even terug. We kijken ‘even’ achterom om te herinneren, te gedenken degene die we achter hebben moeten laten, sommige in levende lijve, anderen die gestorven zijn. Het is een ‘traditie’ of gewoonte van de mens om zo het oude jaar te overzien.
