Af en toe leer ik
het ritme van de regenpijp
kennen.

De wind blaast
ze naar mij toe.

Een tapdans van kleine indrukken.

Donkere wolken geven
gevoel een ander geluid.

En als het licht komt
sta ik onder een waterval
van opperste bezieling.

 

 


Loading full article...
Cheers
Gift
Boost
Share to Whatsapp Share to Facebook Share to Pinterest Share to Twitter Share to Telegram Share to LinkedIn Share to Reddit Share with Email

Puur
Mooi Geschreven zeg !!!
Reply
Els Vergaerde
Het lijkt mij een heel aangenaam ritme zoals je het omschrijft!
Reply
marijke
tja...zo ervaar de regen toch ff iets anders.......😉
Reply
diniedezeeuw
Mooi. Ik hou van het geluid en de bellen in de plas. Kon er als kind al gefascineerd naar kijken.
Reply
Albert van den Berg
Heel mooi geschreven.
Ik hou van dit soort geluiden, druppels op een emmer, wind langs een regenpijp, bomen die tegen elkaar schuren.
Reply
Soberana
Eens met de reactie van Elisabeth.
Reply
Miranda Tabor
Dit zinderend gedicht. De emotie herkenbaar.
Reply
Mona
Mooi gedicht dit.
Reply
ElisabethsMagazine
Tja dat ritme. Ik houd er niet van. Maar jij hebt het mooi beschreven. 
Reply