Het schip "Ranchi"

Mijn verjaardag 12 juni 2009 

Het zonnetje maakte van mijn haar een glanzende waterval. De schitteringen van mijn jurk moesten hem gaan betoveren. Met mijn torenhoge gouden pumps klikklakte ik zenuwachtig over de houten vloer. Elke keer als de bel ging, dacht ik, zou hij het zijn? Oh als ik maar niet afknap. Hij schrijft zo intrigerend. Zijn profielfoto is zó leuk. Maar hoe ziet hij er ook al weer uit in het echt? Het was al weer twee maanden geleden dat ik hem voor het eerst ontmoet had. Ik moest denken aan onze allereerste chat in april. 

'Ken je mij nog? We hebben elkaar in april bij het bouw depot van de flat Tribeca ontmoet. Wij worden buren. Mijn naam is Mayke.' 'Ja, natuurlijk weet ik dat nog. Dat is toch nog niet zo lang geleden!' 'Ik moet bekennen dat ik je naam vergeten was. Anders had ik je wel eerder een vriendschap verzoek gestuurd. Wat heb je een bijzondere naam. Eentje die niet veel voorkomt. Waar komt je naam vandaan?' 'Dat geeft niet hoor. Mensen spreken mijn naam vaak verkeerd uit en weten ook niet hoe ze mijn naam moeten schrijven. Ik zal je  vertellen waar de naam vandaan komt. Mijn vader is geboren op het schip "RANCHI." Ze moesten vluchten naar Nederland door de oorlog tussen Indonesië en Japan. Op 29 augustus 1950 vertrok het Britse schip de SS Ranchi uit Tandjong Priok op weg naar Amsterdam. Het schip werd in de pers bekend als 'babyschip' omdat tijdens de reis 37 kinderen van voornamelijk KNIL-mensen aan boord zijn geboren. 'Wauw! Sprakeloos. Mijn vader is toen hij anderhalf was ook gevlucht op een schip van Indonesië naar Nederland. Het zou wel heel toevallig zijn als dat hetzelfde schip was.' 'Dat kan je wel zeggen ja!'

Ondertussen had ik mijn buurvrouwtje Linda al binnen gelaten. Toevallig kende ik haar van Sportcity. Ik dacht dat hij het vast niet door zou hebben als ik haar ook uitnodigde. De deurbel ging weer. Ik deed open en keek in twee vriendelijke bruine ogen. Ik zag dat hij  een groot cadeau in zijn handen had. 'Hi, kom binnen. Onze buurvrouw Linda is er ook al. Wil je wat drinken?' Hij gaf drie zoenen. Ik rook de mysterieuze houtige geur van Laura Biagiotti Roma Uomo. Mijn neus bleef even in zijn nek hangen. 'Gefeliciteerd met jouw verjaardag. Een glaasje water is wel lekker,' hoorde ik op de achtergrond. Terug naar de realiteit. Ik antwoordde 'Dank je wel. Ok regel ik zo voor jou. Je kan binnen, of buiten in de tuin zitten. Ik kom zo naar je toe.' Ranchi nam dankbaar het glaasje water aan. Hij overhandigde het cadeau. Het papier kraakte en nieuwsgierig haalde ik de verpakking los. Een compleet pakket van Jean-Paul Gaultier "classic." 'Dat is mijn lievelingsgeurtje. Dat had ik je toch niet verteld? Ik ben helemaal blij. Dank je wel. Ik spuit meteen wat parfum op.' Hij had een brede grijns op zijn gezicht en zag er opgelucht uit. 

Zijn verjaardag 24 juni