Het slijmding
Vrolijk rent Ko achter een kleine bal aan die over het strand stuitert. Maar dan rolt die het water in. Ko blijft staan. Hij ziet de bal vlak voor hem drijven, maar durft het water niet in te gaan.
‘Vooruit!’ moedigt Kimmie hem aan. 'Het is daar niet diep. Of ben je bang dat je natte pootjes krijgt?’
Ko kijkt nijdig achterom. ‘Ik durf heus wel de zee in te gaan!’
‘Nou, waar wacht je dan nog op?’
Heel voorzichtig steekt Ko een teen in het water. Huiverend trekt hij hem weer terug.
‘Het water is ijskoud!’ bibbert hij. Even later vermant hij zich toch. Hij rent naar de bal, pakt hem met zijn vleugels op en maakt aanstalten om weer terug te gaan. Maar dan blijft hij ineens stokstijf staan.
‘Ieks!' gilt hij. ‘Er zit hier iets héél slijmerigs!’
Loading full article...
Copied the link. Now go ahead and share it.
(En ik moet even iets anders gaan bedenken :-) )