Het slijmding (4)
‘O, pardon,’ zegt de kwal. ‘Mijn tentakels zitten een beetje in de knoop. Ik was iets te ver afgedreven en toen ik je pootjes in het water zag, heb ik me maar snel vastgeklampt.’
'Zie je wel,' zegt Kimmie. 'Kai deed het niet expres. Wees maar niet bang hoor, lieve kwal, we gaan je snel bevrijden.' 'Kijk je wel uit?' waarschuwt Ko. 'Die tentakels prikken.'
Heel voorzichtig gebruikt Kimmie haar snavel om de slijmerige tentakels uit elkaar te vissen. Het duurt niet lang of Ko kan zich weer een beetje bewegen. 'Moet je nou eens zien,' wijst hij, 'mijn poten zijn helemaal opgezwollen. Ze zijn bijna zo dik als een strandbal.'
'Ik leg er zo wel wat kruiden op,' zegt Kimmie. 'Binnenkort heb je je eigen spillepootjes weer!'
'Hartelijk dank,' zegt Kai de kwal en glibbert weer terug naar zee.
Word lid en beloon de maker en jezelf!
