Het wielerpeloton... en ik.
Dapper fiets ik van het werk naar huis.
Dapper omdat het wind op kop is en ik tussen de akkers en weilanden flink mijn best moet doen, al hangt er een motortje aan mijn fiets.
De weg slingert zich tussen die akkers en weilanden door, dus ik kan ver kijken.
Ik ken elke bocht in de smalle weg.
Enkele bochten verder zie ik een wielerpeloton opdoemen.
Ik heb niks tegen wielertoeristen, maar mijn ervaring is dat ze zich meestal gedragen alsof ze in een wielerwedstrijd zitten. Alleen is de weg dan verkeersvrij gemaakt.
Nu dus niet.
De wielrennersgroep komt aan een behoorlijk snel tempo mijn kant uit.
Logisch, zij hebben wind mee, hebben een lichtere fiets en trappen puur voor hun plezier in hun gelijke outfit deze richting uit.
De vraag is : zien ze mij ?
Hoewel ze flink trappen, hoor ik hen ook duidelijk. Er stijgt een gezoem van mannelijke stemmen uit de groep op, meegedragen door de wind.
Comment with a minimum of 10 words.