In de zomer van 2022 had ik een heel lijstje van wandelingen die ik graag eens wilde maken. En daar stond ook het Woldlakebos op. Ik had gelezen dat daar bijzondere libellen rondvliegen. Eind augustus had ik dan de tijd om er samen met mijn broertje naar toe te gaan. Via allerlei kleine weggetjes kwamen we bij een bordje met een wandelroute. De auto hebben we maar in de berm gezet.

Het eerste wat ik in het hoge gras vond was deze mooie wespspin.

Ze had een enorm web gemaakt.

De sloot waar we langsliepen was dik begroeid met krabbenscheer en je ziet de witte bloempjes van de kikkerbeet. De hogere gele bloemen zijn van het groot blaasjeskruid. Een vleesetende waterplant. Aan de bladeren onder water zitten vangblaasjes, waarmee de plant kleine waterinsecten vangt. In zo'n vangblaasjes is een vacuüm. Als een beestje de haartjes op het blaasje aanraakt schiet deze open en wordt het naar binnen gezogen. De onschuldige gele bloemen worden vooral door zweefvliegen bezocht en bestoven.

Jammer dat ik er geen betere foto van kon maken. Ze stonden te ver weg.

Deze grote egelskop stond mooi aan de rand.

Zoals je ziet loopt er een breed pad langs de sloot. Het riet was net allemaal gemaaid zodat we goed zicht op het water hadden. Want we speurden vooral naar libellen. En die waren er genoeg in de lucht aan het jagen.

De oeverlibellen waren het best in poseren.

Deze libelle heb ik flink ingezoomd, omdat ik het gevoel had dat het een soort was die ik nog niet eerder gezien had. En ik wilde hem niet verjagen voor ik hem goed op de kiek had.

Loading full article...