Ik kan het me nog zo goed herinneren. In 2014, we woonden nog in ons oude huis en hadden die dag een vol programma achter de rug. Toen we thuis kwamen, blij om weer bij de honden te zijn, lag er een briefje op de mat.
“Weten jullie dat als jullie weg zijn, jullie honden de hele dag blaffen. Dat is zwaar irritant”.
Dat was het. In opperste verbazing liep ik naar Peter die net een pak Yoghurt in de koelkast zetten en liet hem het briefje lezen. Hij vond het nogal laf om zo'n briefje anoniem op de mat te gooien, maar natuurlijk hadden we wel een vermoeden van wie het afkomstig was. Met onze buurvrouw stonden we op zijn zachtst gezegd niet op goede voet, en zeker niet meer nadat een van haar zonen de spiegel van mijn auto af had getrapt en tandpasta op de voorruit had gesmeerd.
“Ik moet zo nog even terug naar de winkel, dan ga ik wel even informeren”, zei Peter. “Oh hebben we iets vergeten?”, vraag ik hem. “Ja de tandpasta is op denk ik nu aan”. “Ow ja, dan is het wel nodig dat je even terug gaat”.
Zo gezegd zo gedaan. Toen hij terug kwam vertelde hij me dat de buren de deur niet open deden terwijl hij duidelijk kon zien dat ze wel thuis waren. Dat zei voor ons genoeg. Toch besloten we om voor de zekerheid een programma op de laptop te installeren waarmee de webcam zou aanspringen zodra de honden bewogen of geluid maakten. De volgende ochtend zetten we de laptop goed neer zodat de hele woonkamer in beeld was, en dus ook de honden. En wij gingen naar ons werk zoals we dat elke dag deden.
De hele dag vonden we het spannend, want wat zou er gebeuren thuis? Bij thuiskomst keken we meteen op de laptop en zagen dat er wel een aantal filmpjes gemaakt waren. Dus die gingen we zitten bekijken en tot onze verbazing zagen we geen blaffende honden. Verre van dat!
We zagen dat Lex en Myla samen speelden met het tafelkleed wat ze uit de wasmand trokken. We zagen dat Rowan met zijn voorpoten op de tafel stond om te kijken of er nog iets lekkers was achtergebleven. Lana was rondjes aan het rennen om de andere honden uit te dagen. Ook zagen we een schaar en lucifers liggen die daar dus de volgende dag echt niet konden blijven liggen … met onze ondernemende honden in actie. En 9 blafjes hebben we in een week monitoren gehoord.
En daarvoor hadden wij dus een anoniem briefje op de mat gevonden.
We hebben er nooit meer iets over gehoord.
