'Hey oom agent, wat is ter loos?'
Op deze vroege morgen werd ik weer eens aangehouden. En oom agent, dat is gewoon onze eigen Gerrit. Pracht kereltje!
Maar deze morgen werd ik mooi staande gehouden. Gerrit was niet amused. Het was hem zelfs bittere ernst. Het was foute boel.
Deze kerel had mooi te hard gereden. Nou , nou, het was me een partijtje fraai!
‘Wist deze kerel dan niet dat het hier niet harder rijden is, dan slechts stapvoets?’ Was wat ik van ‘oom agent’ te horen kreeg.
Loading full article...
Vroeger in Vught stond er een patiënt van een "rusthuis" altijd bij de verkeerslichten, was een beetje in stijl gekleed, keek wel een nors, pakte soms zomaar naar een boekje als waarschuwend gebaar. Kreeg altijd een duim up van langsrijdende collega´s.
De beste man heeft er jaren gestaan :-)
Wat was geluk toen heel gewoon.