Daar lag ik dan tussen de vuilnisbakken.

Achtergelaten met schaamte.

Ik heb mijn spullen gepakt en ik ben vertrokken. De hele rit keek ik door het raam. De huizen en bomen zag ik voorbij flitsen. Alles was één grote waas.

Op de wandeling naar huis besefte ik, dat ik net verkracht was. Huildend heb ik het mijn moeder verteld die me zat op te wachten met mijn eten. Ik kreeg geen hap door mijn keel.

De volgende dag had ik zoveel pijn dat mijn moeder samen met mij naar het ziekenhuis ging. Ik was er niet goed aan toe en vanbinnen was het ook niet goed. De verpleger die toen dienst had was heel lief en zorgzaam maar, hij moest er de politie bijhalen. Hij mocht me ook niet verzorgen tot de politie onderzoek had gedaan.

Niet veel later stonden er twee mensen in uniform bij me en werden er verschillende onderzoeken gedaan. Ik had kloven en wonden. Ik had ook spuiten gekregen tegen soa's zoals gonorree. Ook werd ik getest op HIV. Dat was gelukkig negatief.

Loading full article...