Hoe ga je om met de dood van een geliefde?
De dood is iets waar veel mensen niet graag over praten. Volgens de Bioethics Research Library sterven jaarlijks 65 miljoen mensen wereldwijd. Dit betekent dat er dagelijks 178.000 sterven, 7424 per uur en 120 per minuut. Wat geeft dit aan? Het laat zien dat miljoenen mensen elke dag rouwen om de dood van hun dierbaren. Deze statistieken laten gewoon zien hoe vaak de dood is, zoals het gebeurt na elke seconde van het leven. Niemand houdt van de dood en als mensen de mogelijkheid hadden om eraan te ontsnappen, ben ik er vrij zeker van dat ze alles zouden doen om in leven te blijven. We hebben allemaal op een bepaald moment in ons leven de dood meegemaakt. De dood is onvermijdelijk, net als verandering, en daaruit liggen duizenden mensen in de graven. We hebben allemaal mensen verloren waar we van houden en het leven wordt nooit meer hetzelfde.
Op het moment dat je een kind, een ouder, een broer of zus, een vriend, enz. Verliest, is er een soort woede die bij mensen achterblijft en dat is wat hen het leven in twijfel trekt. Elke keer als ik de term dood tegenkom, prikkelt altijd één ding mijn geest. Het roept bij mij honderden vragen op, maar er is één specifieke vraag die meer brandt dan de rest en dat wil zeggen, waarom eindigt verdriet nooit.? Sommige mensen kunnen ruzie maken en zeggen dat na het verlies van een geliefde het na verloop van tijd beter wordt, maar ik denk het niet. Waarom ik dit zeg? Het is simpelweg omdat als tijd de meester-genezer is, waarom hebben we dan mensen die 10, 20, 30+ jaar rouwen na het verlies van hun dierbaren? Als de tijd ons zou genezen, konden we zo lang verdriet niet vasthouden, maar in plaats daarvan zouden we verder gaan en gelukkig zijn.
Als je goed observeert, zul je je realiseren dat mensen misschien over de dood van hun geliefden lijken te zijn, maar wanneer ze hun foto's zien of erover praten, worden ze overweldigd door emoties. Waarom gebeurt dit? Het gebeurt omdat zulke mensen nog niet genezen zijn en er een trauma in bestaat. Tijd geneest mensen niet, maar het leert hen hoe ze nog steeds door moeten gaan, zelfs als er geen mensen zijn die ze waardeerden en niet meer zijn. Omdat de dood een aspect is dat elk mens hier op aarde raakt, voelde ik de drang om dit onderwerp aan te pakken en een paar inzichten te delen die je kunnen helpen vrede te vinden. In dit bericht wil ik je een paar dingen leren die je kunt doen om je te helpen omgaan met de dood van iemand van wie je hield. Hier zijn de tips en dus, waarom niet eens kijken?
1. Herkenning van het verlies.
Als de dood toeslaat, het eerste dat de mensen raakt die ongeloof zijn achtergelaten. Veel mensen vragen zich de eerste dagen af hoe dat zelfs mogelijk zou kunnen zijn. Vanwege dit, tegen de tijd dat een geliefde wordt begraven of gecremeerd, worden dergelijke mensen meestal in de war gelaten vanwege een plotselinge wending van gebeurtenissen. Een ding dat je pijn kan verlichten, is accepteren dat je geliefde weg is en dat hij/zij niet meer terugkomt. Accepteren is niet makkelijk en niet iedereen doet het zo snel. Accepteren vereist genade die de meeste mensen niet hebben. Door te zeggen dat je accepteert, bedoel ik niet dat je niet moet rouwen, nee. Wat ik bedoel is dat accepteren je persoon misschien niet teruggeeft, maar het maakt je reis makkelijker. Er is meestal een groot verschil tussen mensen die de dood accepteren en degenen die dat niet doen. Ik heb de neiging om te begrijpen dat verdriet persoonlijk is, maar proberen het langzaam te accepteren kan helpen. Je hoeft op één dag geen ja te zeggen tegen zo'n traumatiserend moment, je kunt je tijd nemen, maar op het moment dat je de realiteit herkent en accepteert, zal er enige last je schouders verlaten. Als je heel goed weet in je hart dat je geliefde tot een punt van geen terugkeer is gegaan, kan je situatie kalmeren, zodat je je reis van verdriet kunt beginnen.
2. Expressie van emoties.
Emoties zijn in ons ingebouwd en we drukken ze dagelijks uit, afhankelijk van de situatie. Mensen hebben een heel sterk gevoel voor emoties en dat maakt ons dicht bij elkaar. We ontwikkelen ook vriendschappen vanwege emoties en gevoelens. Als iemand sterft, is het goed om je overweldigd te voelen. Het is goed om je emoties op de beste manier uit te drukken die je kunt vinden. Sommige mensen huilen, terwijl anderen gewoon gevoelloos worden in de situatie. De dood kan mensen soms geestelijk ziek maken of zelfs maandenlang stilstaan. Geen enkele regel in de wereld zal je ooit de beste manier leren om te rouwen, alleen jij kunt jezelf dat leren. Schaam je nooit of emotioneel zwak als je probeert te laten zien hoe diepbedroefd je je voelt. Het is prima om je kwetsbaar te voelen, want aan het einde ervaart je het verlies van iemand die je nooit meer zult zien. Reactie op de scheiding en het ervaren en uiten van de pijn van het verlies. Dit proces wordt gedaan door alle complexe, krachtige emoties die je voelt te begrijpen en te omarmen. Wat mensen breekt, is een levenslange scheiding van hun overleden zielen en de verloren ambities die werden gemaakt toen ze nog leefden.
3. Hun herinneringen herinneren.
Veel van de mensen die sterven, laten meestal zoveel herinneringen aan hen achter bij hun familieleden en vrienden. Nadat deze special weg is, blijven er zoveel herinneringen aan achter en dit kan je hoop geven. Om ze goed te onthouden, kun je hun foto's, video's en gesprekken bekijken die je samen hebt gehad. Je kunt net zo goed de plaatsen bezoeken die ze leuk vonden, of hun favoriete maaltijd koken. Het herinneren en opnieuw ervaren van de overledene maakt mogelijk geen einde aan je pijn, maar zal je in ieder geval helpen ze te waarderen, zelfs als je weg bent. Heb je ooit mensen gezien die weigeren verder te gaan na verlies? Dit gebeurt door de relaties en de bijbehorende gevoelens die ze hadden met deze mensen. Dit gebeurt vooral bij getrouwde mensen, waar één persoon weigert te hertrouwen nadat één echtgenoot weg is. Zulke echtgenoten lijken misschien koud of niet lief, maar het feit is dat ze nog steeds vasthouden aan de herinneringen en beloften die ze elkaar hebben gedaan. Nogmaals, hertrouwen of dit niet doen is een persoonlijke keuze en niemand mag dit voor anderen dicteren. Gewoon terugdenken aan je bescheiden tijd met je geliefde, door dik en dun is een goede zaak. Deze herinneringen zullen je meer gehecht maken aan je dierbaren, zelfs als ze afwezig zijn. Ze zullen een gevoel creëren van een belangrijke invloed die ze in je leven hebben gespeeld.
4. Oude hulpstukken opgeven.
Soms blijven mensen pijn doen omdat ze de oude dingen van hun dierbaren blijven bezoeken. Het is belangrijk om dingen te houden die je dierbaren hebben achtergelaten, omdat het een teken is dat je ze respecteert, zelfs als ze niet aanwezig zijn. Maar als het zien van deze dingen je emoties blijft triggeren en je genezingsproces verstoort, kun je pauzeren. Door dit te zeggen bedoel ik niet dat je hun bezittingen of geschenken die ze je hebben gegeven, wegdoet, maar je kunt even pauze nemen om ze een tijdje niet meer te zien. Laat me je hier iets heel belangrijks leren. Hoe meer je je lichaam leert om sommige dingen te stoppen, je hersenen passen zich eraan aan. Dit betekent dat als je dingen kunt pauzeren die je emoties triggeren en je de dood opnieuw kunt ervaren, je in staat zult zijn om je aan te passen en de situatie het hoofd te bieden. Dit is een lange reis die je moet maken en de stappen gaan heel geleidelijk, dus neem het elke dag tegelijk. Als u dit niet doet, begint u langzaam de impact van de afwezigheid van uw geliefde ten volle te verwerken ten koste van uw leven.
5. Aanpassing om zich aan te passen aan de nieuwe wereld zonder het oude te vergeten.
Het laatste wat je zou willen als iemand sterft, is hun betekenis in je leven vergeten. Omdat de dood iets permanent is, is het goed om jezelf te leren om je aan te passen aan de nieuwe omgeving. Welke omgeving is dit, de wereld waarin je geliefde niet langer leeft. Dit is geen gemakkelijke taak, maar kost zoveel opoffering en moeite, en dus stop nooit met proberen. We worden beter door elke dag te proberen. Mensen die de dood hebben meegemaakt, kunnen het met me eens zijn dat het moeilijk is om na het verlies aan dezelfde omgeving te wennen. Je raakt gekwetst door het feit dat je dezelfde dingen ziet, maar alleen je geliefde ontbreekt en het is oké om je zo te voelen. Aanpassen betekent dat je je meer op je gemak voelt met nieuwe rollen, leven en verantwoordelijkheden, maar ook accepteren wie je nu bent en hoe de dood van je geliefde je misschien heeft veranderd. Je zult je beter in staat voelen om het dagelijkse leven aan te kunnen terwijl je je geliefde nog steeds herinnert en koestert door weer betekenis in het leven te vinden.
6. Herinvestering.
De dood eindigt alleen het leven van de overledene, maar niet van jou. Omdat je geliefde weg is, betekent niet dat je jezelf moet opsluiten en aannemen dat de wereld je haat. Wat er is gebeurd maakt deel uit van het leven en je moet blij zijn dat het leven je nog een kans heeft geboden om te leven. Je kunt dit doen door je vrienden en familie bij je thuis uit te nodigen. Je kunt ook verhuizen en het winkelcentrum bezoeken om te genieten van iets wat je leuk vindt. Reizen is een van de strategieën die het leven weer zinvol kunnen maken en je moet het omarmen. Het zien van nieuwe dingen in een nieuwe omgeving kan je ogen openen en je realiseren dat er meer in het leven is, ook al voel je je op de een of andere manier leeg. Je kunt de kunst oefenen om weer van het leven te genieten en een gevoel van doelgerichtheid te herontdekken. Het gaat erom jezelf toe te laten om nieuwe dingen te geven en zelfs te genieten. Een ding dat ik zou willen zeggen is dat dit niet betekent dat je je geliefde vervangt.
De laatste gedachte.
De dood is iets waar niemand van geniet. Dit is een moment dat gepaard gaat met pijn, woede en eindeloze vragen die soms nooit beantwoord zullen worden. De leegte en duisternis die de dood van dierbaren omringt, is al jaren voelbaar en dat is oké. De dood is een overgang naar een ander leven en we moeten het allemaal omarmen, rekening houdend met het feit dat we op een dag ook degenen zullen zijn die het ervaren. Door te begrijpen dat deze wereld een doorreis voor ons is, kunnen we onze tijd beter doorbrengen. Als je ooit verlies hebt meegemaakt, is het enige dat ik je kan aansporen om verder te gaan, hoe moeilijk het ook is. Koester mensen die je hebt, want hier is de dood echt en permanent. Ik geloof dat deze blog je zal helpen een coping-mechanisme te ontwikkelen dat je pijn verlicht en je in staat stelt van het leven te genieten.
Sharing = earning
1,000,000 views = € 1,000
100,000 views = € 100
10,000 views = € 10
1,000 views = € 1
500 views = € 0.50
250 views = € 0.25
100 views = € 0.10
50 views = € 0.05
25 views = € 0.025
10 views = € 0.01
And much more
- Comments (10)
- Recommended
- Milestones
Diana Lima
3 years ago
There was a year, especially hard one, where in the space of about two short months I lost 7 people in my family. It was super, super hard. From that moment on and also associated with other losses (sudden ones) that came after, I realised that the only way... Show moreThere was a year, especially hard one, where in the space of about two short months I lost 7 people in my family. It was super, super hard. From that moment on and also associated with other losses (sudden ones) that came after, I realised that the only way to cope and have less regrets is to say to your loved ones "I love you" all the time. Because they need to know they are important in your life, and because then you can rest your heart that you have said it and and you can have more closure. I think one of the worst things for me was not be able to say goodbye to my paternal grandmother... I dreamed about her for months and months and i was saying to her "i miss you" and "i love you", things I was not able to say in time before.
2
Dewaputra
3 years ago
I think the perception of death, of what death really is, plays an important role in the length of the mourning process.
2
Maria
3 years ago
not all of us like to talk about this, but it is inevitable, they are topics that need to be talked about
1
Ingrid
3 years ago
Wow good comprehensive post! Each one mourns in their own way, but there are certainly stages they go through. One phase faster than the other. I have my thoughts about 'death'. Is it what people always taught us? Hold 'it' after that. and so on.
1
mlourdesbermudez
3 years ago
Hello. I'm so sorry. Today my husband casually told me that he loved me very much. This is necessary.
1
Leo 1
3 years ago
An interesting article written on topic sensitive to many readers.
1
fanny
3 years ago
Good writing, 20 years ago I lost my mother and after 10 years my father was a painful loss and I tell you I still feel that pain, thank you for sharing it and the suggestions you give.
1
Ruth@dri
3 years ago
As much as we know or read, as human beings who we are we will never be ready for that ☹
Here are your recommended items...
Here are your milestones...
