Hoe gevoelig kun je zijn?

Dat vraag ik me wel eens af, hoe gevoelig kun je zijn? De ene mens is hoog sensitief, de ander is gewoon gevoelig en er zijn ook mensen die wat harder zijn, al of niet gespeeld. Ben ik er verdrietig om, dat ik gevoelig ben? Soms, omdat het verkeerd uitgelegd wordt, dan zegt er iemand dat ik labiel ben terwijl ik alles behalve labiel ben. Meestal ben ik er wel blij mee.

Hoe komt dat nou, dat iemand durfde te zeggen dat ik labiel ben? Ten eerste is dat iemand die zichzelf heel belangrijk vindt. Zij kan de hele wereld aan en zij is goed in alles wat ze doet, dat denkt ze tenminste. En ik heb tientallen jaren toneel gespeeld naar de buitenwereld toe. Met mij gaat het goed, ja hoor, prima. En op het moment dat ik mijn masker af deed en gewoon vertelde dat het niet goed met me ging, was daar diegene die zei dat ik labiel ben. Hahaha yeah right. 

Het is nu zo’n beetje 4 jaar dat ik gewoon ben zoals ik ben, eerst nog helemaal niet goed tot nu en dat is goed, echt goed. En ik mag gevoelig zijn,  dat heb ik geaccepteerd en ik ben er zelfs blij om. Vaak zeggen mensen, sorry hoor, ik ben wat gevoelig maar waarom sorry zeggen? Ik zei ook altijd sorry omdat mijn rottranen ( zo noemde ik ze) weer eens over mijn wangen liepen. Nu koester ik deze tranen omdat dat maakt dat ik IK ben. En ik zit vol met gevoel. Ik kan echt janken om een mooie film, een lied, een prachtig gedicht en wat is daar mis mee?

Ik kan ook heel verdrietig zijn en vraag dan om een knuffel, heerlijk dat ik me nu zo uit. Ik proef ook helemaal een sfeer. Als ik ergens kom en daar is ruzie geweest, vraag ik of er iets is, dat er dan in alle toonaarden ontkent wordt dat er iets is, dat geeft niet maar ik voel het wel en mijn gevoel laat me zelden in de steek. Dan laat ik het maar en ga mee in het spel van: nee hoor, niks aan de hand.

Dat sfeer proeven komt omdat mijn voelsprieten sterk ontwikkeld zijn door ervaringen uit mijn jeugd. Ik moest altijd en overal opletten of er geen gevaar was en zo is dat gekomen. Nu ben ik daar blij om en het is een gave geworden. Wat ben ik blij met deze gave. Ook zijn er soms opmerkingen van anderen naar mij toe die cynisch bedoeld zijn. Terugpakken op een eerdere discussie. Ik heb daar zo’n hekel aan het is zo niet nodig maar laat maar dan, ook goed, wat jij wilt. Mijn woorden verkeerd opvatten zonder te vragen, hoe bedoel je, jammer heel jammer maar ik zit er niet meer mee, goh wat ben ik gegroeid en goh wat is het heerlijk om dat te kunnen en te mogen voelen en mee te maken.