Hoe het allemaal begon.....

Turkije,heb ik daar überhaupt wat mee gehad voordat ik mijn hart verloor aan mijn huidige man?! Uhhhhh......NEE!Maar toch woon ik er nu voor een groot deel van het jaar. Ik zal jullie eerst een toelichting "moeten" geven over hoe ik überhaupt op dit punt in mijn leven ben gekomen, het voelt voor mij keer op keer als een soort opnieuw geboren worden. Voor mijn ontmoeting met mijn huidige man en mijn leven daarvoor....

We gaan terug naar 2010, een jaar waar ik mij totaal had "verloren" als persoon, maar tegelijkertijd ook weer heb "hervonden" als persoon. Ik zat al geruime tijd niet lekker in mijn vel (en dat is een understatement!) Sorry, moet jullie nog verder mee terugnemen. In het jaar 2005 is mijn oudste broer bij ons (lees ex man en kinderen) thuis in mijn armen gestorven aan de gevolgen van kanker. Zijn ziekte proces en hoe hij is overleden (actieve euthanasie) is cruciaal geweest voor mijn verdere levens verloop.Ik besefte dat alleen toen nog niet....

Ergens tijdens zijn ziekte proces zei hij tegen mij; maar lieve kleine zus van mij (16 jaar jonger)  waarom kies je niet voor jezelf?! Ik zie je worstelen, maar echt gelukkig ben je allang niet meer! Die dag, dat moment, gebeurde er iets diep in mij....

De redenen waarom ik niet meer verder wilde in mijn vorige huwelijk, daar wil ik niet op in gaan. Dat is gebeurd en een afgesloten hoofdstuk. Maar ik wist op dat moment niet meer wie ik was en wat ik nou eigenlijk wilde zijn....Wie ben ik, moeder, vriendin, geliefde, eigenaar van..., ik voelde mij intens ongelukkig. Waar wilde ik met mijn leven naartoe? Let wel ik was ergens rond de 41/42 dus de bekende identiteitscrisis waar vele vrouwen rond die leeftijd mee te maken krijgen, loerde ook om de hoek. Wat was nu waarheid van mijn gevoelens en wat waren nu hersenspinsels?!