In de jaren zestig was het Aralmeer nog bijna zo groot als Nederland en België samen. Vandaag de dag is er maar weinig van over. Hoe kan het dat het meer zo snel opdroogde?


Zestig jaar geleden werd Karauzyak, een stoffig dorpje in het westen van Oezbekistan, nog omringd door water. Het lag aan de oever van een kolkende rivier op slechts vijftig kilometer van het Aralmeer, destijds het op drie na grootste meer ter wereld. Maar van het meer is tegenwoordig nog weinig over.

Op de inmiddels dorre, zoute bodem rond Karauzyak kunnen nog nauwelijks gewassen worden verbouwd: alleen zoutplanten weten zich hier staande te houden. Hoe kan het dat het water hier zo snel verdween ­– en hoe kunnen omwonenden zich weren tegen de droogte?

Loading full article...

1 comment
De mensen die daar omheen wonen zullen er niet blij om zijn. Ik zie vissersboten gesmeerd op het uitgedroogde meer. Ook hun beroep zijn ze zo tegelijk kwijt