Hoe ik aan mijn naam kom - Verhaaltjes Tijd.
Sarita is een niet veel voorkomende naam in Nederland. Ik heb nog nooit een andere Sarita leren kennen.
Sarita is oorspronkelijk een Spaanse naam. In Spanje wordt het vaak afgekort naar Sarah en komt daar vele vaker voor dan in Nederland. Ik ben zelf niet van Spaanse afkomst, ik heb niks met Spanje en ben helemaal Nederlands. Dus daar kan mijn naam niet vandaan komen.
Mijn ouders hadden de afspraak gemaakt dat mijn moeder de jongens namen zou verzinnen en mijn vader de meisjes namen. Helaas heeft mijn moeder niet veel werk hoeven doen, ik heb een oudere zus.
Mijn vader heeft mijn naam uit de Veronica Magazine. Ja, dit is echt waar en ik ben heel serieus. Mijn vader zag mijn naam staan (geschreven als Sharita) en vond het een hele mooie naam. Mijn ouders hebben besloten de "H" weg te laten omdat ze Sarita mooier vonden dan Sharita. Voor zo ver ik weet hebben ze nooit de echte betekenis opgezocht van mijn naam. Ze vonden hem gewoon mooi, punt.
Ik vind het overigens wel echt een mooie naam, Sarita!
Wat aardig dat Vince de link legde: https://yoo.rs/vinception/blog/waarom-ik-vincie-heet-1490393706.html?Ysid=38521
Mijn ouders wilde mij Stefanie noemen maar uiteindelijk vond mijn moeder Sofie mooier.
Als kind vônd ik mijn naam niet heel mooi omdat je die niet veel hoorde. Ik heb toen dikwijls aan mijn mama gevraagd waarom ze toch niet voor Stefanie hadden gekozen.
Nu ben ik super blij dat ik Sofie heet en niet Stefanie. Ik ben een echte Sofie