Hoe ik eenzaam werd als jong volwassenen
Hoe ik eenzaam werd als jongvolwassenen
Als peuter zijnde raakte ik mijn vader kwijt door de vechtscheiding van mijn ouders. Doordat ik mijn vader kwijtraakte miste ik een hoop met mijn opvoeding. Door het opgroeien met 1 ouder krijg je niet alle bagage mee die je nodig hebt voor het hele leven. Alleen opgroeien krijg je vaker bange kinderen, en doen het vaker slechter op school, en krijgen vele problemen.
Door het missen van mijn vader kon ik helaas moeilijk opkomen voor mijzelf. Werd ik helaas gepest en ook had ik weinig vrienden en contact leggen met leeftijdsgenootjes verliep ook heel moeilijk. Hierdoor voelde ik me al op jonge leeftijd erg eenzaam.Â
Een moeder heb je nodig om geboren te worden, gezoogd en leer je omgaan met gevoelens door te praten en getroost te kunnen worden. Helaas kreeg ik niet de aandacht van mijn moeder omdat ik niet perfect voor haar was.Â
Ooit schreef ik een gedicht over eenzaamheid. Weet niet of je dat zou willen lezen.
Sterkte in elk geval.
Heel knap hoe je dit verwoord hebt en hoe je toch zelf je leven oppakt door maatjesproject te doen en heel knap dat je je verhaal naar buiten brengt. Ik hoop voor jou dat je naast al die jaren van overleven een tijd mag gaan ervaren dat je ook mag genieten van het leven, zoals jij dat wilt invullen. Ik wens je heel veel sterkte!Â
Dit wens je echt niemand toe.
Hopelijk kun je inmiddels weer een beetje het geluk in je leven vinden en kun je alles in je leven krijgen aan liefde en vriendschap wat je vroeger gemist hebt.
volg je