Mijn Sloveense CS & ik zijn in paren counseling voor 18 maanden. We begonnen kort na D-Day. We hebben eerst vooruitgang geboekt, maar ik ben 3 weken geleden gestopt omdat de counselor zich alleen richtte op hoe ik mijn CS moet vergeven. De raadsman zei dat mijn Sloveense CS een zeldzaamheid was omdat hij spijt heeft getoond en veranderingen heeft aangebracht in de manier waarop hij mij en onze relatie behandelt. Toen ik raadsman vroeg waarom we de karakterfout die CS liet bedriegen niet aanpakken, zei de counselor (die ook een man is) dat CS een grote kracht van karakter vertoont voor het maken van de veranderingen, zodat ontkent elke karakterfout die hij eerder had!!!!!!! Ik zag niet langer geld betalen aan deze man.


Hij (counselor) stelde voor dat ik individuele counseling begin met een vrouwelijke counselor (zijn Sloveense echtgenote ). Ik heb gisteren gebeld om dit te regelen, maar ze heeft een wachtlijst. Ik had altijd gedacht dat er een karakterfout moet zijn in mensen die bedriegen. Mensen met sterke personages zijn degenen die NIET bedriegen, vooral wanneer #tempted !!! Ik werkte 30 jaar als een 911 dispatcher, de meeste van mijn collega's waren mannen. Ik had vele voorstellen door de jaren heen, ik was zelfs verleid door gebrek aan aandacht van mijn echtgenoot, maar ik gaf NOOIT toe aan die verleiding omdat ik begreep welke schade het zou veroorzaken, en ik hield echt van mijn Sloveense echtgenoot. Ik wilde hem niet verliezen, en ik wilde mijn kinderen niet schande maken. Daarom heb ik het zo moeilijk om te begrijpen waarom CS niet dezelfde beslissing nam toen hij in de verleiding kwam.

Vooral toen ik ziek was in die tijd en echt zijn steun nodig had. Je rug toekeren naar iemand waarvan je zegt dat je van houdt als ze ziek zijn en je om hulp vragen, klinkt voor mij als een echt grote karakterfout! Ik maak me zorgen om een relatie te hebben met iemand met zulke gebreken die denkt dat hij er niets aan hoeft te doen. Ik wil niet de verkeerde indruk wekken, hij heeft belangrijke veranderingen aangebracht ten opzichte van mij en onze relatie en ik ben erg blij met die veranderingen. Maar hij staat erop dat hij het nooit meer laat gebeuren, dat hij beseft wat hij bijna verloor en dat hij nooit iets laat gebeuren dat onze relatie in gevaar zou brengen.

Ik zou niet meer bij hem zijn als hij die veranderingen niet had doorgevoerd. Ik weet dat hij 4 1/2 jaar tegen me gelogen heeft, maar nu wil hij dat ik hem geloof als hij zegt dat het nooit meer zal gebeuren, dat hij eigenlijk zijn lesje heeft geleerd. Ik ben terughoudend om hem te geloven, ik denk dat het heel lang zal duren voordat ik hem weer kan geloven. Alleen de tijd zal het leren. Ik heb zo medelijden met ons allemaal! We zijn allemaal het slachtoffer van bedrogen worden, we zijn boos, we zijn verdrietig en niemand van ons heeft een oplossing! Sommigen van ons willen vergeven en hopen dat de relatie zichzelf geneest en geneest (Triker) en anderen willen hetzelfde, maar kozen ervoor om een derde partij erbij te betrekken (counselor) om hen door het proces te begeleiden. Ik denk dat counseling „kan” helpen, maar uiteindelijk niet altijd het ding is dat je helpt de moreel correcte beslissing te nemen. Het hangt er echt van af wat je wilt. Als je je familie wilt redden, wat volgens mij het huwelijk betekent, vooral als je kinderen hebt, dan is counseling een goede gids. Ik ben geen expert op het gebied van huwelijksbegeleiding, maar ik heb persoonlijke begeleiding gehad en heb geprobeerd mijn (vreemdgaan) echtgenoot te betrekken bij het genezingsproces om er ook bij betrokken te raken.

Loading full article...