Nederland is vergeleken met de euforie van 15 miljoen mensen een chagrijnig land geworden.

“Land van duizend meningen, land van nuchterheid.” Dat klopt al niet meer. Er zijn misschien nog een handvol meningen over, je hebt boos rechts en ontredderd links, en ertussenin het land van vijftig tinten grijs, van licht naar donker verschietend tussen opgewekte onverschilligheid en een even algemeen ‘onbehagen’.

“Met z’n allen op het strand, beschuit bij het ontbijt.”
Met z’n allen ja, ondanks corona. Dat hele corona-gedoe, daar zijn wij te nuchter voor. Met z’n allen naar het strand, het park, het bos. Normale mensen doen niet zo moeilijk met die anderhalve meter en zo, we laten ons de kop niet gek maken.

“Het land waar niemand zich laat gaan, behalve als we winnen.”
Niet alleen winnen we niet zo vaak meer, we laten ons het liefst voortdurend gaan. Nederland is verslaafd aan feest, normaal gesproken. Het zou een reden kunnen zijn waarom ons de corona-opgave maar matig afgaat: we zijn in onze ziel geraakt. Die ziel is een pilsje, de Toppers, de handjes de lucht in.

“Dan breekt acuut de passie los, dan blijft geen mens meer binnen.”

De econoom en Groene-columnist Ewald Engelen ziet het neoliberalisme als hoofdschuldige van de – alle – problemen. In zijn essay Ontwaak! vraagt hij zich af hoe het kan dat allerlei gemarginaliseerde groepen toch hardnekkig blijven stemmen op partijen die hen benadelen. Het is inderdaad een groot raadsel waarom bijvoorbeeld in gemeentes in het Groningse aardbevingsgebied bij de laatste verkiezingen de VVD de grootste werd, dezelfde VVD die deze burgers in de kou laat staan. Nog onvoorstelbaarder is de populariteit van Forum voor Democratie, dat nota bene op volle toeren wil doorgaan met de gaswinning.

Lees verder

Hoe Nederland een rot land werd


Comment with a minimum of 50 words.
Monetization is required
51 comments