Voedselzekerheid is door politici hoog op de politieke agenda gezet. In dat licht zou het onverstandig zijn om de Nederlandse veestapel in te krimpen. Staatssecretaris van Landbouw Jean Rummenie noemde dit zelfs ‘oliekoekendom’. Toch kost onze veestapel meer kilocalorieën dan hij oplevert. Hoe zit het nu echt? Follow the Money dook in de cijfers en kwam tot een verrassende conclusie: een kleinere veestapel is juist gunstig voor de internationale voedselzekerheid. In vier grafieken laten we zien waarom.

De huidige vorm van de Nederlandse landbouw is juist een bedreiging voor de internationale voedselzekerheid. We importeren en produceren enorme hoeveelheden plantaardige producten die we voeren aan de 105 miljoen kippen, varkens, koeien en geiten in ons land.

FTM berekende dat die dieren dagelijks liefst 108 miljard kilocalorieën consumeren.
Daar staat een productie tegenover van slechts 56 miljard kilocalorieën, in de vorm van vlees, eieren en zuivel.

Netto vernietigen we dus 52 miljard kilocalorieën per dag. Daarmee had je 25 miljoen mensen kunnen voeden.

Bij eiwitten is dat effect minder groot, maar nog steeds fors: met alle eiwitten die de vee-industrie vernietigt, kun je circa vier miljoen mensen van hun dagelijkse portie eiwitten voorzien.

Waarom is dit belangrijk?
De veelgehoorde leus dat Nederland de rest van de wereld voedt, blijkt een mythe. Daarnaast zorgt de Nederlandse veestapel lokaal voor overbelasting van natuurgebieden en oppervlaktewater door stikstof. Ook veroorzaakt de Nederlandse vee-industrie gezondheidsklachten en stankoverlast op het platteland en draagt ze bij aan de opwarming van de aarde.

We offeren het Nederlandse platteland aan de veeteelt op
Momenteel staat de binnenlandse akkerbouw voor een groot deel in dienst van het voeden van ons vee. Elke koe eet per dag 14 kilo snijmaïs, een zetmeelrijke soort maïs die mensen niet eten. Voor de productie van die 14 kilo is duizend vierkante meter landbouwgrond nodig. Vanwege de groei van de veestapel eind vorige eeuw, gingen boeren massaal snijmaïs verbouwen. Dat gebeurde ten koste van het areaal rogge en haver – granen die mensen wél kunnen eten.

Ik kwam dit artikel tegen op Follow the Money

#stikstof #subsidies #landbouw #melkvee #koeien #biodiversiteit #watervervuiling #mest #hypocrisie #melkveebedrijven#varkenshouders #kalfjes #kalveren #vissers#slachterijen#kippenboeren#veevervoer#dierenwelzijn #dierenleed#vogelgriep#gekkekoeienziekte

Loading full article...