Hoe Rachel Kerst vierde...

Dit is de bijdrage van gastauteur Rachel in de door @Eza Chavez gestarte reeks ‘Kerst bij ons thuis verhalen’.

Mijn kerstviering heeft verschillende vormen gehad en is in de loop der jaren flink veranderd. Ik moest een jaar wachten voor mijn eerste kerstmis, al kan ik me er niets van herinneren. Ik was dus bijna een jaar toen deze dagen aanbraken. Op 27 december ergens tussen twee en drie uur 's nachts vond ik het wel tijd om de warme moederschoot te verlaten en op aarde te landen. Helaas ging dat gepaard met zuurstofgebrek, maar mocht dat de kerstvreugde niet verpesten, omdat die immers net achter ons lag.

We gingen jarenlang in die tijd naar mijn opa en oma in Vlissingen, waar dan ook Duitse en soms ook Zwitserse familie bij was. We vierden mijn verjaardag daar ook. Ik kan me van die eerste jaren niet veel herinneren, behalve dat er ongetwijfeld heel lekker gegeten werd, omdat zowel mijn moeder als mijn oma goed konden koken. Ze woonden vlakbij het strand, dus een strandwandeling zal ook regelmatig hebben plaatsgevonden en er werden zeker cadeautjes gegeven.

Op een gegeven moment wilde ik thuis zijn met mijn verjaardag en werd kerst dus ook thuis gevierd. De Zwitserse familie kwam dan vaak logeren bij ons, wat vaak gezellig was. Ik kon goed met mijn neefje en nichtje opschieten. Ze gingen steeds beter Nederlands spreken, hoewel Frans hun moedertaal was. Er stond altijd een kerstboom die ik samen met mijn moeder optuigde. Vaak gingen we van tevoren ook samen cadeautjes kopen en gingen we nogal eens naar de luxe Bijenkorf, waar we de meest leuke cadeautjes kochten. Mijn moeder en tante stonden uren in de keuken voor de heerlijkste gerechten en het avondeten was dan ook een feest. Het was gezellig met z'n allen, want we zagen de familie niet vaak. Beide tantes zijn in 1970 als au pair naar het buitenland vertrokken en daar getrouwd.