Zainab Ilyas

· 25 Dec 2021

Follow Following

Hoe ziet een aambeien eruit?

Bloedvaten in de gladde spieren van het rectum en anuswanden staan bekend als aambeien (palen). Ze zijn een typisch onderdeel van het lichaam, en ze worden gevonden waar kleine slagaders en aders elkaar ontmoeten. Gladde spieren en bindweefsel kussen ze, en ze worden geclassificeerd op basis van waar ze zich bevinden ten opzichte van de pectinaatlijn, die de bovenste 2/3 en onderste 1/3 van de anus verdeelt. Vanwege het soort cellen dat aambeien bedekt en de zenuwen die sensatie veroorzaken, is dit een essentiële anatomische differentiatie.

Wat zijn de interne en externe aambeien?

Interne aambeien worden gevonden boven de pectinaatlijn en zijn bekleed met cellen die vergelijkbaar zijn met die in de rest van de darmen. Externe aambeien verschijnen onder de lijn en zijn bedekt met huidachtige cellen.

Wat zijn de symptomen van aambeien?

Aambeien worden alleen een probleem als ze groter worden en jeuk, ongemak en/of bloedingen veroorzaken.

Hoe zien externe en interne aambeien eruit ?

Hemorrhoidaal weefsel kan niet in zijn normale toestand worden gezien, omdat het eerst moet uitzetten en geïrriteerd moet raken of een stolsel moet vormen om symptomen te veroorzaken. Externe aambeien die gezwollen zijn of interne aambeien die zijn verzakt, zijn buiten de anus te zien, maar interne aambeien kunnen niet worden gezien omdat ze in de anus blijven. Vanwege het bloedstolsel dat in de vergrote bloedslagader wordt vastgehouden, kan een trombose aambei er uitzien als een massa aan de anale rand, die uit de anus uitsteekt, en donkerblauwachtig van kleur is. Aambeien die niet zijn trombose, zien er uit als een rubberachtige massa. Wanneer er meer dan één gezwollen aambei tegelijkertijd ontstaat, wordt dit een clusteraambei genoemd.

Wat veroorzaakt aambeien?

Hoewel aambeien een natuurlijk onderdeel van het lichaam zijn, noemen de meeste individuen en zorgverleners ze een afwijkende ontdekking, omdat ze alleen verschijnen als ze groter worden en problemen veroorzaken.

Wanneer de druk in de kleine bloedvaten waaruit aambeien bestaan stijgt, zetten ze zich uit en worden ze overspoeld met bloed, waardoor aambeien groter worden en zich verdiepen in bloed. Dit leidt ertoe dat ze groter worden, wat resulteert in symptomen. Verschillende dingen kunnen bijdragen aan een verhoging van de bloeddruk:

Een vezelarm dieet en uitwerpselen van kleiner kaliber vereisen dat een persoon belast wordt wanneer hij een stoelgang heeft, wat de bloeddruk verhoogt.

Aambei zwelling is gekoppeld aan zwangerschap en wordt verondersteld te worden veroorzaakt door de grotere baarmoeder die meer druk uitoefent op het rectum en de anus. Bovendien kunnen hormonale veranderingen in verband met zwangerschap ertoe leiden dat de spieren die het rectum en de anus ondersteunen verzwakken.

Langdurig op het toilet zitten kan de druk in de aambei bloedvaten verhogen.

Obesitas

Darmkanker Diarree, zowel acuut als chronisch

Rectale chirurgie in het verleden

Letsel aan het ruggenmerg en een verlies van rechtopstaande houding

Wat zijn symptomen en tekenen van aambeien?

Rectale en anale problemen worden meestal veroorzaakt door aambeien. De volgende zijn de meest voorkomende tekenen van een klacht:

Ontstoken aambeien worden gekenmerkt door pijnloze bloedingen uit het anale gebied, jeuk in het anale gebied, ongemak in het anale gebied, zwelling en een knobbel in de anus.

Rectale bloeding of bloed in de ontlasting is nooit normaal, en hoewel het kan worden veroorzaakt door een relatief goedaardige reden, zoals aambeien, kunnen ernstigere oorzaken levensbedreigend zijn. Ulcusbloedingen, diverticulitis, inflammatoire darmaandoeningen en maligniteiten behoren tot hen. Als u rectale bloedingen ervaart, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts of ga meteen naar de dichtstbijzijnde spoedeisende hulp. Als de persoon bloedverdunnende medicijnen gebruikt, is dit zeer cruciaal.

Zwelling kan optreden wanneer een interne aambei geïrriteerd raakt. Omdat er geen pijnvezels zijn gekoppeld aan de aderen boven de pectinaatlijn, veroorzaakt dit geen pijn. De dunnere voering van aambeien kan worden afgeschraapt door een stevige ontlasting te passeren, wat resulteert in pijnloos bloeden. Gezwollen aambeien kunnen daarentegen ongemak veroorzaken door de spieren rond het rectum en de anus te spasmen, vooral als ze uitsteken of verzakken door de anus. Aan de anale rand kan een brok worden gevoeld. Interne aambeien kunnen trombose (stolsel) veroorzaken, wat ondraaglijke pijn veroorzaakt.

Ontstoken aambeien kunnen slijm lekken, waardoor pruritis ani ontstaat, een ontsteking van de huid rondom de anus die verbranding en jeuk veroorzaakt. Andere oorzaken van jeuk zijn onder meer schimmelinfecties en andere huidziekten, evenals parasieten zoals pinworms. Het belangrijkste is dat, net zoals bloed in de ontlasting niet mag worden afgedaan als een indicatie van darmkanker, anale jeuk of bloeding niet mag worden afgewezen als een symptoom van aambeien, omdat dit een teken kan zijn van een anale kankertumor.

Externe aambeien reageren anders omdat ze bedekt zijn met een „normale huid” en pijnvezels bevatten. Wanneer een onderliggende ader in de aambei verstopt, die acute pijn veroorzaakt door de snelle overbelasting van de huid die aambeien bedekt, ontwikkelt zich een trombose externe aambei. Aan de anus kan een stevige, pijnlijke bult worden gevoeld. Externe aambeien kunnen ook extra huidlabels genereren in de buurt van de anale rand, wat reiniging na een stoelgang moeilijk kan maken, wat leidt tot secundaire huidinfecties.

Hoe worden aambeien gediagnosticeerd?

Jeuk, ongemak, rectale volheid of knobbelen en bloedingen zijn allemaal frequente aambeiensymptomen. De diagnose wordt bepaald door een medische geschiedenis te verzamelen en een lichamelijk onderzoek uit te voeren. Constipatie, harde stoelgang en overbelasting bij het naar de badkamer gaan, kunnen in de medische geschiedenis worden genoemd. Andere vragen kunnen worden gesteld om maligniteiten, inflammatoire darmaandoeningen en gastro-intestinale bloedingen uit te sluiten als oorzaken van rectale bloedingen.

Om de diagnose te bevestigen, wordt een lichamelijk onderzoek uitgevoerd, waarbij een rectale controle met een vinger wordt uitgevoerd om te voelen op atypische knobbeltjes of massa's. Interne aambeien worden daarentegen zelden gevoeld. Als er ernstig ongemak of zwelling is, kan het rectale onderzoek worden uitgesteld. Bovendien kunnen anale fissuren of breuken in de huid rond de anus verband houden met aambeien en constipatie. Een rectaal onderzoek is behoorlijk onaangenaam vanwege het ongemak en de spasmen die ermee gepaard gaan.

Anoscopie kan worden overwogen als de zorgverlener zich zorgen maakt dat de symptomen, met name rectale bloedingen, niet te wijten zijn aan aambeien. Anoscopie is een proces waarbij een verlichte buis in de anus wordt geplaatst om deze te onderzoeken. Als er zich zorgen maken dat het bloeden uit andere delen van de dikke darm komt, kan een sigmoïdoscopie of colonoscopie worden voorgesteld. Een gastro-enteroloog of chirurg voert deze operaties gewoonlijk uit.

Bloedonderzoek kan worden besteld, afhankelijk van de omstandigheden. Het hemoglobinegehalte of het aantal rode bloedcellen kan worden onderzocht als er veel bloedingen zijn opgetreden. Als de patiënt warfarine (Coumadin) gebruikt, kan een INR (internationale genormaliseerde ratio) of PT (protime) -test worden besteld om er zeker van te zijn dat het bloed op de juiste manier wordt verdund. Houd er rekening mee dat er verschillende nieuwe anticoagulantia beschikbaar zijn om het bloed te „verdunnen”, en de effectiviteit ervan kan niet worden bepaald door standaard bloedonderzoek.

Hoe worden aambeien behandeld?

Er zijn verschillende behandelingsopties beschikbaar nadat hemorrhoidale symptomen optreden, afhankelijk van de omstandigheden en de ernst van de aambeien. De mate van verzakking onder de pectinaatlijn in het anale kanaal wordt gebruikt om interne aambeien te rangeren.

Graad 1: De interne aambei steekt uit in het kanaal, maar verzakelt of stort er niet in. Het is mogelijk dat ze bloeden.

Graad 2: Bij het spannen voor een stoelgang of passage van flatus steekt de aambei uit over de anale rand, maar keert terug naar zijn normale interne positie, snel stopt de spanning.

Graad 3: De aambei kan zich over de anale rand uitstrekken zonder enig ongemak te veroorzaken, waardoor de patiënt hem handmatig naar binnen moet duwen.

#aambei
#bloeden
#oorzaken