Niet alleen wordt het hormoon van zwangere bloedpaarden in de fokkerij gebruikt. Ook het menselijk hormoon dat uit de urine bij zwangere vrouwen wordt gehaald word gebruikt in de vakensfokkerij, paardenfokkerij in de geiten en schapen fokkerij bij melkveebedrijven om de vruchtbaarheid bij koeien te verhogen. Hormonen zijn chemische stoffen die door het lichaam worden geproduceerd en verschillende functies vervullen. Tijdens de zwangerschap worden verschillende hormonen geproduceerd, waaronder **humaan choriongonadotrofine (hCG). Dit hormoon wordt door de eicel aangemaakt en afgescheiden om het lichaam een seintje te geven dat er sprake is van een zwangerschap. HCG is vervolgens vrij snel aan te tonen in de urine van de zwangere vrouw, soms al twee weken na de bevruchting, en wordt daarom ook wel hét zwangerschapshormoon genoemd. Er zijn verschillende redenen waarom urine van zwangere vrouwen kan worden verzameld. Een voorbeeld hiervan is het verzamelen van urine voor **Moeders voor Moeders**. Dit is een organisatie die urine inzamelt van zwangere vrouwen om daar het zwangerschapshormoon hCG uit te halen. Het hCG-hormoon wordt vervolgens gebruikt om medicijnen te maken die de eisprong stimuleren ².

Op IJsland wordt jaarlijks bij meer dan 5.000 drachtige merries bloed afgetapt om het vruchtbaarheidshormoon PMSG te verkrijgen. Het aftappen gebeurt op gruwelijke wijze. De angstige merries worden geslagen, mishandeld en gebeten door honden. Bloed van zwangere paarden. Het bevat een waardevol hormoon waar andere dieren vruchtbaarder van worden. Deze handel zorgt voor duizenden extra veulens, een bijproduct van deze bloederige industrie. Maar wat gebeurt er met al die overbodige veulens die door drachtige bloedpaarden op aarde worden gezet? Dat de vee-industrie innovatieve methoden en middelen inzet om de productiviteit te maximaliseren mag ondertussen haast geen verrassing meer zijn.

Bloederige industrie Drachtige paarden produceren het hormoon PMSG (Pregnant Mare’s Serum Gonadotropin). Dit hormoon dat uit het bloed gehaald wordt, bevat een stof die kan fungeren als vruchtbaarheidsmedicatie voor andere dieren. Vroeger had je in Nederland bedrijven waar ze bloed aftapten van paarden voor dit hormoon. Bloedboerderijen noemen ze dat.

Ondertussen is het in Nederland niet meer toegestaan om het veemedicijn te winnen uit paardenbloed. Het gebruik ervan is nog wel toegestaan. Farmaceuten, waaronder twee Nederlandse bedrijven, importeren het vruchtbaarheidshormoon daarom uit andere landen waar het paardenbloed nog rijkelijk vloeit.

Overbodige veulens
In IJsland en verscheidene Zuid-Amerikaanse landen, waar bloedtapperijen nog steeds operationeel zijn, worden tienduizenden merries gehouden om andere beesten van vruchtbaarheidsmedicatie te voorzien. In IJsland alleen al zijn er 4000 merries die gehouden worden voor hun bloed. Er worden jaarlijks tienduizenden veulens geboren als bijproduct van deze bloederige industrie. De bloedboerderijen kunnen echter niet alle nieuwe veulens huisvesten. De meeste van deze jonge paarden zijn daarom bestemd voor de vleesindustrie. Waar belandt het vlees van al die overbodige veulens?

Loading full article...