“Horrorbevalling” Ik raakte in shock en dacht dat ik dood ging...
<•>Neance |23-01-2018| Blogs<•>
Ik heb lang getwijfeld of ik het wel moest plaatsen, maar ik doe het toch...
Zaterdag, 23-04-2016
We zijn 's morgens(na meerdere keren die week) naar het Antonius in Sneek gereden omdat ik weeën voelde... na een een ctg, kon ik weer naar huis, aangezien het blijkbaar niet zichtbaar was.😒
We dachten dat we dan maar beter ff in Sneek konden blijven hangen, voor het geval het heftiger werd, dus zijn we beneden in de hal gaan zitten, om vervolgens maar naar de mac te gaan 😂 lekker gegeten en toch maar weer naar huis, met in ons achterhoofd dat we in Emmeloord de rotonde om konden en weer terug naar Sneek🙈. Maar oké, niks aan de hand, dus maar door naar huis. 😬 leo en ik waren bek af, dus zijn we maar naar bed gegaan... aan slapen kwamen we niet echt toe, want de weeën werden heftiger en frequenter, Maarja.... pas als het een uur lang, om de 5 minuten komt is het tijd om te bellen... om 21:00 uur ben ik gaan timen en na ongeveer een uur dacht ik, ja hallo! Ik moet wel helemaal naar Sneek, maar de weeën kwamen gemiddeld om de 8 minuten, dus heb ik toch maar gebeld... nou kom maar hier heen mevrouw...
Zo is iedere bevalling anders.
Ik heb God op mijn knieën bedankt, voor het mooie geschenk. Een lieve zoon.
Knuffie
Met je eens dat veel mensen lukraak uitgaan van hun eigen ervaringen. Bij mij hebben ze de 1e keer ook met de brancard door de ziekenhuis gerend (intussen roepend: 'hou het nog even binnen moedertje, tot we in de verloskamer zijn'). Ik had beide keren zgn stortbevallingen (4 uur tussen de 1e wee en de geboorte) en ik kwam rechtstreeks van mijn werk.
Maar om dan te gaan denken dat het bij iedereen even gemakkelijk gaat, is natuurlijk ultieme domheid!